39
3. Produkt rzeczywisty i potencjalny
Dzięki zastosowaniu wag możemy obliczyć wskaźniki syntetyczne atrakcyjności turystycznej i dla inwestorów oraz wskaźnik atrakcyjności ogólnej19.
Są one punktem wyjścia do dalszych działań nad przygotowaniem oferty regionalnej dla inwestorów. Konieczne jest przy tym uwzględnienie założeń planistycznych. Nastawienie władz lokalnych do możliwości rozwoju turystyki na ich terenie ma bowiem kluczowe znaczenie.
Po wyodrębnieniu potencjalnych regionów, kolejnym etapem formułowania oferty dla inwestorów są:
• określenie produktu turystycznego możliwego do zaoferowania w regionach,
• przeprowadzenie inwentaryzacji dotychczas istniejącej bazy oraz w efekcie,
• określenie niezbędnej infrastruktury turystycznej do realizacji założonego produktu turystycznego wraz ze wskazaniami lokalizacyjnymi.
Produkt turystyczny jest z reguły tworzony na kanwie zasobów naturalnych. Tak działo się przez wiele lat rozwoju turystyki. Masowy rozwój turystyki sprawił, że zdano sobie sprawę z ograniczoności zasobów naturalnych i ich pojemności. Nadmierna liczba osób skupionych na niewielkich obszarach powoduje degradację środowiska, hałas, zmniejszając tym samym atrakcję walorów naturalnych. Atrakcyjność środowiska naturalnego uzależniona jest od pogody, a to powoduje sezonowość turystyki, która staje się przyczyną zmniejszającej się zyskowności świadczenia usług. Sezonowość turystyki stanowi poważny problem ekonomiczny, ponieważ rzutuje na takie podstawowe sfery gospodarowania, jak zatrudnienie, zaopatrzenie czy inwestycje20. Stale rosnąca liczba biur podróży kierujących ludzi z miejsc zamieszkania do miejsc konsumpcji turystycznej stwarza potrzebę kreowania nowej podaży. Jednocześnie obserwujemy poszerzanie motywów podróży, na co niewątpliwy wpływ mają próby wykreowania sztucznych zasobów stanowiących czynnik skłaniający do wyjazdów.
Ogromną karierę poczyniły zarówno w USA, jak i Europie zachodniej tzw. parki rozrywki - amusement parks (Legoland, Disneyland, de Efteling). Liczba osób zwiedzających je w skali rocznej przekracza 2 min (dla każdego obiektu). Wielkie miasta stały się miejscem atrakcji turystycznej. Muzea o światowej renomie, olbrzymia gama usług gastronomicznych, zabytki, rozmaitość imprez
19 Bliższe dane w opracowaniu Analiza stanu istniejącego i możliwości rozwoju turystyki oraz badania marketingowe turystyki przyjazdowej w regionach przygranicznych, zespół AE, Poznań 1998, pod kier. G. Gołcmbskiego.
20 K. Naumowicz, Turystyka, cz. II, Wybrane zagadnienia ekonomiczne, Politechnika Szczecińska 1986, s. 29.