przewodnik metodyczny II0

węgiel brunatny gaz ziemny piasek drobny woda mineralna węgiel kamienny ropa naftowa sól kamienna gleba żyzna

8.    Układanie wypowiedzenia z rozsypanki wyrazowej; pisanie go z pamięci (podr. 7, ćw. 7, s. 46).

9.    Przypomnienie piosenki I jak tu nie kochać psa (podr. 7, s. 13-14, płyta CD 2/9-10).

10.    Poznanie instrumentu muzycznego - puzonu.

•    Prezentowanie brzmienia puzonu z płyty CD (płyta CD 2/12).

•    Poznanie informacji na temat instrumentu. Prezentowanie zdjęć i ilustracji. Puzon - instrument z grupy dętych blaszanych. Jego źródłem dźwięku jest drgające w nim powietrze. Ruchoma część instrumentu, tzw. suwak, pozwala na regulację wysokości dźwięku. Instrument ten wykorzystywany jest w orkiestrze symfonicznej i zespołach jazzowych.

•    Wysłuchanie utworu G. Fuhlischa Śmiejący się puzon (płyta CD 2/13). Uczniowie po wysłuchaniu utworu mają uzasadnić jego tytuł.

11.    Śpiewanie piosenki 7 jak tu nie kochać psa z podziałem na solistów i chór (podr. 7, s. 13-14).

12.    Zabawa Jakie to zwierzę?

Wszystkie dzieci siedzą w kręgu. Jedno z nich ma zasłonięte oczy (jak przy zabawie w ciuciubabkę). Nauczyciel wyznacza dziecko, które staje w środku koła, naśladując odgłosy wybranego przez siebie zwierzęcia, np. szczeka jak pies, miauczy jak kot, piszczy jak kurczątko. Zadaniem ciuciubabki, jest odgadnięcie, kto wydał ten głos. Jeśli nie może ona odgadnąć, wtedy dźwięk jest powtarzany tyle razy, aż imię dziecka zostanie odgadnięte. Następnie kolejne dziecko staje się ciuciubabką., a nauczyciel wybiera inne dziecko, które staje pośrodku koła, naśladując głos wybranego zwierzęcia.

13.    Zabawa Tarcza strzelecka (według Wydawnictwa KLANZA).

Wersja 1.

Każdemu polu na chuście zostaje przyporządkowana inna liczba z przedziału 20-25, 30-35, 40-45, 50-55. Każde dziecko wykonuje 2 rzuty woreczkiem z ustalonej odległości. Wskazane dziecko oblicza sumę wyrzuconych liczb.

(Dzieci w trakcie zabawy ćwiczą rachunek pamięciowy).

Wersja 2.

Każdemu polu na chuście zostaje przyporządkowana inna liczba z przedziału 10-13,20-23,30-33. Każde dziecko wykonuje 3 rzuty woreczkiem z ustalonej odległości. Wskazane dziecko oblicza sumę trzech liczb.

14.    Ćwiczenia w obliczaniu sum i różnic w zakresie 50 z przekroczeniem progu dziesiątkowego.

Nauczyciel podaje różne przykłady działań w poznanym zakresie. Dzieci wykonują obliczenia dowolnym sposobem na tablicy i samodzielnie w zeszytach.

15. Układanie zadania tekstowego do obrazka i pytań (podr. 7, ćw. 4, s. 87).

•    Analizowanie obrazka, układanie treści zadania.

•    Wykonanie obliczeń na grafie.

•    Zapisanie obliczeń w postaci działania.

•    Zapisanie odpowiedzi.

•    Obliczanie, ile zapłacono za soki i ciastka razem.

\ • Uzupełnianie odpowiedzi.

¹zJ 16. Wykonywanie obliczeń na dzielenie (podr. 7, ćw. 5, s. 87).

aga \ 17. Wykonywanie obliczeń, wpisywanie brakujących liczb do okienek (podr. 7,

ćw. 6, s. 88).

Dla ułatwienia uczniowie mogą zapisać podane działania na grafach w ze-

m \ ^szycie-    , .    ,

^ay 18. Rozwiązywanie zadania z treścią (podr. 7, ćw. 7, s. 88).

• Analizowanie treści zadania.

-    O czym jest zadanie?

-    Ile kamieni miał Michał w swojej kolekcji? (X).

-    Ile kamieni podarował mu brat? (5).

-    Ile kamieni ma teraz Michał? (40).

-    Jak obliczymy, ile kamieni miał Michał w swojej kolekcji na początku? 40-5 = 35

•    Uzupełnianie skróconej wersji zadania.

•    Zapisywanie obliczeń na grafie, wykonywanie ich.

« Zapisywanie obliczeń w postaci działań, zapisywanie sprawdzenia obliczeń.

•    Zapisywanie odpowiedzi.

P j 19. Ćwiczenia rachunkowe w zakresie 100.

•    Dopełnianie do pełnej dziesiątki.

Nauczyciel podaje liczby w zakresie 100. Dzieci prezentują na kartonikach liczby, które należy dodać, by otrzymać pełną dziesiątkę.

•    Liczenie w zakresie 100 dziesiątkami.

•    Pamięciowe dodawanie i odejmowanie w zakresie 100.

20 + 8 = 28    50 + 7 = 57    60 + 5 = 65    80 + 7 = 87

68-8 = 60    79-9 = 70    53-3 = 50    94-4 = 90

^    • Zapisywanie przykładów w zeszytach.

20. Podsumowanie pracy.

•    Zabawa Przedtem, teraz, potem.

Nauczyciel ustawia trzy krzesła. Na środkowym krześle siada jedna osoba i mówi: - Jestem bryłą węgla. Zadaniem innych osób jest wymyślenie, co było przedtem (np. - Jestem paprocią w lesie) oraz co będzie potem (np. -Jestem oponą).

- Jestem marchewką. Przedtem: - Jestem nasionkiem w pudełku. Potem: - Jestem sokiem marchewkowym.

•    Wypełnianie karty Oceniam się sam (podr. 7, s. 48).