2?) i
4.
Zadani a edukacyjne:
Słuchanie wiersza T. Fiutowskiej Przedwiośnie w lesie i czytanie go z podziałem na role. Wypowiedzi dzieci na temat zmian zachodzących w ptzyrodzie na przedwiośniu. Inscenizowanie scenki Wiosenna pobudka. Czytanie ze zrozumieniem informacji o ludowym zwyczaju witania wiosny. Czytanie i zapisywanie nut. Granie melodii na wybranym instrumencie perkusyjnym. Odczytywanie i zapisywanie wskazań zegara z uwzględnieniem godzin przedpołudniowych i popołudniowych.
Pomoce: podr. 10, s. 40, podr. 7, s. 19-22,69-70, płyta CD 2/9-10, rekwizyty do inscenizacji (maski przedstawiające zwierzęta lub opaski z emblematami zwierząt, kartonowe słoneczko), zegar tarczowy, model zegara dla każdego ucznia, instrumenty perkusyjne, przybory szkolne potrzebne do zabawy Sroka złodziejka,
Zabawa Wiosenna pobudka.
Dzieci wybierają sobie instrumenty perkusyjne. Każde z nich próbuje zagrać propozycję melodii, która mogłaby być wiosenną pobudką. Słuchanie wiersza T. Fiutowskiej Przedwiośnie w lesie czytanego przez nauczyciela (podr. 10, s. 40).
Wypowiedzi dzieci na temat treści wiersza, ukierunkowane pytaniami.
Kto i w jaki sposób budził zwierzęta w lesie?
Jakie zwierzęta budziła sroka?
Jak reagowały zwierzęta? Dlaczego nie chciały wstawać?
Komu udało się wreszcie je obudzić?
O jakiej porze roku jest mowa w wierszu?
Jak sroka wyjaśniła dzieciom, co to jest przedwiośnie? Odszukajcie właściwy fragment wiersza.
Co dzieje się w przyrodzie na przedwiośniu?
Czytanie wiersza z podziałem na role.
Zwrócenie uwagi na właściwą intonację i znaki przestankowe. Inscenizowanie scenki przedstawiającej wiosenną pobudkę, na podstawie wiersza.
Pomyśl, jak mógłbyś przedstawić scenkę „ Wiosenna pobudka ”.
Jakie postacie wystąpią w scence? (Sroka, zwierzęta, które spały w czasie zimy, słonko).
Przydzielenie ról, odgrywanie scenki.
Zabawa Masaż w parach.
Dzieci dobierają się parami. Nauczyciel recytuje fragment wiersza Przedwiośnie w lesie, udziela uczniom instrukcji, jak mają wykonywać masaż na plecach kolegi.
(...) Lecz słonko leśnym śpiochom
Spać już nie dawało. (Klepiecie kilka razy dłońmi po plecach).
Wciąż jasno świeciło,
(Obiema dłońmi równocześnie rysujecie dwa słonka).
Coraz mocniej grzało.
Pomagał mu wietrzyk,
Bo na śpiochy dmuchał. Szeptał im o wiośnie.
Każdy śpioszek słuchał I powoli z kryjówki Wychodził od lasu,
Bo na dalsze spanie Szkoda było czasu.
(Przebieracie palcami obu dłoni po całych plecach).
(Lekko dmuchacie na kark kolegi). (Delikatnie łaskoczecie, głaskacie opuszkami palców po karku).
(Rysujecie otwartymi dłońmi kształt ucha).
(Wskazującymi i środkowymi palcami dłoni naśladujecie chodzenie, spacerujecie po całych plecach).
(Rysujecie obiema dłońmi równocześnie duże zegarki z zaznaczonymi godzinami w wskazówkami).
7. Czytanie przysłów o wiośnie (podr. 7, ćw. 1, s. 19).
• Przestawianie sylab w wyróżnionych wyrazach tak, aby powstały poprawne wyrazy.
• Wyjaśnianie znaczenia przysłów.
8. Rozwiązywanie krzyżówki; odczytanie hasła - innej nazwy ptaka, który budził zwierzęta z zimowego snu (podr. 7, ćw. 1, s. 19).
• Wpisywanie powstałych wyróżnionych wyrazów do krzyżówki.
• Odczytanie hasła - innej nazwy ptaka z wiersza Przedwiośnie w lesie (Złodziejka).
9. Wyjaśnienie, dlaczego sroka nazywana jest złodziejką.
Sroka ma opinię bezwzględnego rozbójnika, a jej dom przypomina twierdzę. Sroki, krewne kruków i gawronów, przebywają w Polsce przez cały rok. Zwykle mieszkają na szczytach drzew, w gniazdach przypominających kule. Gniazda mająjedno wejście, wzmocniony dach i wnętrze wyściełane gliną- to niemal twierdze. Sroki mąjąopinię bezwzględnych rozbójników. Znane są przede wszystkim ze swojego zamiłowania do kradzieży. Ich łupem padają wszelkie błyskotki, którymi potem przyozdabiają gniazda.
(Na podstawie strony: http://miasta.gazeta.pl/katowice/).
10. Zabawa rozwijająca pamięć i koncentrację Sroka złodziejka.
W zabawie biorą udział wszyscy uczniowie. Jeden z nich wciela się w rolę sroki. Do zabawy potrzebne są małe przedmioty znajdujące się w szkole, np.: czerwona kredka, zielona kredka, długopis, gumka, niebieski mazak, linijka, książka, zeszyt. Przedmioty ułożone są na środku dywanu. Wokół nich siadają w kole dzieci. Przyglądają się przedmiotom i próbująje zapamiętać. Na sygnał nauczyciela dzieci odwracają się tyłem do przedmiotów, wtedy nadlatuje sroka i zabiera jakiś jeden przedmiot. Następnie dzieci wspólnie liczą do pięciu i równocześnie odwracają się buziami do środka.