UNTITL17

ROZSZYFROWAĆ RYNEK

ciężar IV' i podstawę o długości a oraz że spoczywa na chropowatym podłożu (aby się nie ześlizgnąć). Załóżmy dalej, że na płytę oddziałuje siła P, umieszczona na wysokości y nad podłożem płyty. Zatem w tym układzie będą oddziaływały: obracająca siła P, ciężar płyty Iloraz siła reakcji podłoża R. Kiedy te siły znajdują się w równowadze, przechodzą przez punkt F, będący punktem przecięcia Pi U. Przyjmijmy następnie, że wielkość P jest progową wielkością, prz\ której płyta zaczyna obracać się wokół A. Przy tej krytycznej wielkości siły przechylającej siła reakcji R oddziałuje wzdłuż AF, tworząc z pionem kąt Ś równy:

tg 8 = AE/EF

Podobnie z trójkąta obrazującego wzajemne oddziaływanie sił wynika zależność:

tg e = p/w

a stąd:

P/W = a/2y

oraz:

P = Wa/2y

Okazuje się zatem, że siła obracająca P jest wprost proporcjonalna do ciężaru W i długości a oraz odwrotnie proporcjonalna do odległości y siły P od podłoża. Jeśli przyjmiemy stałą wartość y, to w momencie przełamania na formację tę działa siła wprost proporcjonalna do:

1.    Ciężaru, czyli siły trendu, oraz

2.    Długości, czyli czasu trwania trendu.

Jeśli zatem na formację opisaną długą, silną i horyzontalną linią trendu zaczyna działać siła zmierzająca do przełamania trendu, a związana z nią magazynowana energia wyzwala się, wówczas -o ile nie ma na rynku przeszkód w postaci poziomów konsolidacji lub równowagi - jak widać na diagramie 1.12, wywołany przez nią ruch rynku jest, przynajmniej na krótką metę, szybki i silny. Należy podkreślić, że oczekiwane wybicie z formacji będzie proporcjonalne do długości trwania trendu, a nie równe mu, jak błędnie przypuszczają niektórzy analitycy. Patrz również rozdział dziesiąty.

W świetle tego, co zauważyliśmy do tej pory, jesteśmy w stanie wyciągnąć różnego typu wnioski dotyczące wykresów, zestawione pokrótce w poniższych punktach:

Diagram 1.12 Wybicie z 12-miesięcznej linii wsparcia. Diagram pokazuje typowe ostre wybicie z silnej linii wsparcia. CAD w okresie wrzesień 1992-październik 1993 (ważony obratami indeks Bank of England).

1.    Nie ma powodu, dla którego na wykresach musiałyby występować prawidłowości, na przykład linie trendu, lub dla którego nie mogłyby one zaniknąć w przyszłości.

2.    Kiedy na wykresie brak wszelkich prawidłowości, prognozowanie jest niemożliwe. To właśnie mieli na myśli dawni analitycy, kiedy twierdzili, że pewne akcje „nie poddają się analizie".

3.    Zakładając, że prawidłowości prostoliniowe są natury skojarzeniowej, mogą występować niezależnie od sposobu tworzenia wykresu i nie muszą być jednakowe w każdym przypadku.

4.    Linie wsparcia, oporu i trendu są bezpośrednimi przykładami prawidłowości prostoliniowych, w związku z czym zarówno w teorii, jak i w praktyce są dokładnie tym samym.

5.    Linie trendu, podobnie jak inne prawidłowości, kształtowane są przez zmiany zachodzące w danych, w związku z czym muszą być uaktualniane i dostosowywane tak często, jak jest to konieczne.

6.    Nie ma żadnej przyczyny a pńoń, dla której kanały trendu miałyby posiadać równoległe linie powrotu, a jeśli tak bywa, jest to dziełem czystego przypadku.

7.    Jeśli chodzi o formacje, to nie znaleziono jednolitej teorii rozpoznawania typu formacji, ale z tego, co do tej pory zobaczyliśmy, można wnosić, że o charakterze prawidłowości decydują ograniczenia formacji, a nie jej losowy, przybrany kształt. Na przykład flaga z doskonale równoległymi liniami wyznaczającymi boki jest w rzeczywistości trójkątem, klinem lub chorągiewką, których boki spotykają się w nieskończoności. Z drugiej strony