Zarz Ryz Finans R14B6

426 Zarządzanie ryzykiem finansowym

Dla stanu Teksas nagły spadek cen ropy może prowadzić do spadku przychodów z podatku od wydobycia, przyczyniając się do nieoczekiwanego deficytu budżetowego i towarzyszącego mu kryzysu politycznego (co zdarzyło się w latach 1986-1987). Władze stanowe zaczęły więc dostrzegać znaczenie, jakie ma dla nich stabilizowanie przychodów, a tym samym ograniczenie niepewności procesu budżetowania. Ograniczony program zabezpieczający przyjęty w Teksasie polega na zakupie trzymiesięcznych opcji sprzedaży nie posiadających wartości wewnętrznej. Rozwiązanie to zostało uznane za tanie. Władze rozważają również zastosowanie instrumentów pozagiełdowych, na przykład swapów oraz kontraktów na górny i dolny pułap cen.

Jedną ze strategii opcyjnych, które analizowano w 1992 r., był zerokosztowy kontrakt opcyjny na górny i dolny pułap cen w kombinacji straddle. Standardowy zerokosztowy kontrakt na górny i dolny poziom cen łączy długą pozycję w opcjach sprzedaży nie posiadających wartości wewnętrznej z krótką pozycją w opcjach kupna również bez wartości wewnętrznej; tak więc gdyby cena ropy wynosiła 22 USD za baryłkę, stan mógłby zakupić opcje sprzedaży z ceną wykonania 20 USD oraz sprzedać opcje kupna z ceną wykonania 23,50 USD; wpływy za opcje kupna zrównoważyłyby koszty opcji sprzedaż)', a cena ropy zostałaby dla stanu w pewnym zakresie ustabilizowana bez konieczności wydatków gotówkowych.

W przypadku zerokosztowego kontraktu na oba pułapy cen w kombinacji straddle stan kupuje opcje kupna bez wartości wewnętrznej, wyznaczając w ten sposób górny pułap i umożliwiając sobie spożytkowanie ewentualnego ostrego wzrostu cen ropy. Może zatem na przykład kupić opcje kupna z ceną wykonania 25 USD, co skompensowałoby mu - w wypadku gdyby ceny poszły tak wysoko - niższą cenę wykonania sprzedanych opcji kupna (23,50 USD). Aby zabezpieczenie takie nadal było darmowe, stan musiałby obniżyć cenę wykonania kupionych opcji sprzedaży -do na przykład 19 USD. Konstrukcja taka dawałaby stanowi nieco słabsze zabezpieczenie od strony niskich cen, lecz chroniłaby przed ryzykiem politycznym w wypadku, gdyby ceny ropy spektakularnie wzrosły (przy standardowym kontrakcie na oba pułapy wzrost taki nie przyniósłby stanowi żadnych korzyści).

Stany, które są konsumentami energii, również posługują się instrumentami pochodnymi; ich celem jest zabezpieczenie od strony kosztów zakupu nośników energii. Przodują w tym stany w ogóle nie wytwarzające energii - na przykład Delaware. Także zakłady miejskiego transportu publicznego w Waszyngtonie oraz w Pensylwanii stosują instrumenty pochodne w celu zarządzania kosztami energii. Możliwość ich wykorzystania rozważają również inne stany i zakłady transportu miejskiego. W przypadku wielu takich podmiotów paliwo stanowi najpoważniejszą pozycję budżetową, toteż zabezpieczenie przed możliwością wzrostu jego ceny może poważnie przyczynić się do poprawy procesu budżetowania.