Zarz Ryz Finans R17S2

532 Zarządzanie ryzykiem finansowym

3.    Zmienność stóp procentowych a.

4.    Stopę dyskontową r.

5.    Czas pozostały do dnia wygaśnięcia opcji T.

Parametry te odpowiadają parametrom potrzebnym do wyceny opcji -w tym wypadku opcji kupna.

Standardowa metoda wyceny opcji daje profil ekspozycji kredytowej podobny do wykresu przedstawionego na ilustracji 17.9^ls. W przypadku swapu o dodatniej wartości wewnętrznej (tzn. swapu, którego wartość rynkowa jest dodatnia ze względu na wzrost stóp) bieżący koszt zastąpienia rośnie w miarę wzrostu wartości wewnętrznej swapu; jednocześnie jednak potencjalna ekspozycja kredytowa maleje wraz ze zmniejszeniem wartości umownej opcji.

Reguły adekwatności kapitałowej

Komitet Bazylejski na podstawie symulacji oczekiwanych ekspozycji ustali! łatwe do praktycznego zastosowania „współczynniki konwersji kredytowej”:

Współczynnik konwersji kredytowej

Okres ważności transakcji Transakcje na stopach procentowych    Transakcje walutowe

Mniej niż rok Rok lub więcej

0,000    0,010

0,005    0,050

Ilustracja 17.9. Ekspozycja w równoważniku kredytowym jako opcja

¹⁸ Stosując tę metodę do szacowania ekspozycji związanej z możliwością strat spowodowanych odmową zapłaty, większość praktyków skłaniałaby się do ujęcia „opcji” ryzyka odmowy zapłaty jako opcji prostej. W istocie jednak, jak to pokazaliśmy na początku niniejszego rozdziału, wycenę takiej konstrukcji należałoby raczej przeprowadzać przy założeniu, że chodzi o opcję złożoną zależną od (1) wartości kontraktu swapowego oraz (2) wartości innych aktywów kontrahenta. Tak więc ekspozycja będzie ostatecznie przedstawiona następującą funkcją:

Ekspozycja = f(r, r,„ r, T, c_FlliMY, o _FIRMY)

gdzie:

°riRMv ⁼ zmienność wartości innych aktywów kontrahenta

a _F|RMY = kowariancja pomiędzy' stopą procentową a wartością innych aktywów kontrahenta.