562 Zarządzanie ryzykiem finansowym
działanie. W podobnej sytuacji banki centralne byłyby zmuszone podjąć kroki w celu ustabilizowania rynków, jest jednak niemal pewne, że zanim udałoby się przywrócić lad, niektórzy z uczestników rynków ponieśliby olbrzymie straty.
Wysiłki podejmowane w branży finansowej w celu ograniczenia ryzyka
W miarę wzrostu rozmiarów i stopnia złożoności rynków instrumentów pochodnych coraz bardziej docenia się ryzyko związane z rozliczaniem transakcji. Zarówno banki centralne większych krajów uprzemysłowionych, jak i międzynarodowe stowarzyszenia instytucji finansowych podejmują kroki w celu zarządzania tym ryzykiem. Na poziomie samej transakcji prywatne instytucje czynią poważne wysiłki w celu wypracowania standardowego, przetestowanego w sądach języka umów obejmujących te nowe instrumenty finansowe. Zadanie to stanowi szczególne wyzwanie w przypadku kontraktów, których rozliczanie podlega jednocześnie różnym jurysdykcjom krajowym, widoczny jest jednak postęp w tej dziedzinie.
Banki centralne krajów grupy G10 od kilku lat pracują nad tymi problemami. Czynniki regulujące uzgodniły pewne minimalne standardy bezpieczeństwa, jakim musi odpowiadać każdy prywatny system rozliczeniowy oferujący swym uczestnikom międzynarodowe i wielowalutowe usługi kompensacyjne. Włączają one ponadto ekspozycje w transakcjach pozabilansowych (w tym również w instrumentach pochodnych takich jak swapy walutowe i procentowe czy kontrakty bardziej skomplikowane) w zakres zwykłych regulacji dotyczących adekwatności kapitałowej.
Trzeba też wspomnieć o eksperymentach podejmowanych w sektorze prywatnym, zmierzających do stworzenia nowych rozwiązań typu izb rozrachunkowych, które miałyby służyć ograniczeniu ryzyka rozliczenia w globalnym systemie finansowym. Na rynkach kursów wymiany tworzy się dwustronne systemy kompensacyjne, jak dotąd jednak uczestniczące w nich instytucje nie są gotowe gwarantować rozliczenia transakcji zawieranych przez wszystkich uczestników. Wielostronne systemy kompensacyjne znajdują się dopiero w fazie pilotażowej.
Możemy zatem stwierdzić, że choć podejmuje się wysiłki w celu ograniczenia ryzyka rozliczenia występującego w związku z niestandardowymi produktami pochodnymi, to jednak problemy te bynajmniej nie są jeszcze rozwiązane. Jest to dziedzina, w której globalny sektor usług finansowych oraz skoliga-cona z nim rodzina banków centralnych powinny we wspólnym interesie współ-