Zarz Ryz Finans R19`0

600 Zarządzanie ryzykiem finansowym

•    Są w większym stopniu zagrożone możliwością zaniechania obsługi zobowiązań.

Firmy wykorzystujące transakcje zabezpieczające mają niższy wskaźnik pokrycia stałych zobowiązań.

•    Mają strukturę sprzyjającą konfliktom pomiędzy akcjonariuszami a ob-ligatariuszami.

Firmy wykorzystujące transakcje zabezpieczające mają więcej rozwojowych możliwości inwestycyjnych i wyższe wskaźniki długu do kapitału.

Badania nasze nie są przy tym jedynymi, jakie przeprowadzono na ten temat; uzupełniają w istocie inne analizy polityki firm w dziedzinie transakcji zabezpieczających. Booth, Smith i Stolz (1984) przeprowadzili wśród 238 banków i towarzystw oszczędnościowo-pożyczkowych w zachodniej części Stanów Zjednoczonych badania na temat sposobów wykorzystania przez nie procentowych kontraktów futures. Błock i Gallagher (1986) przebadali 193 firmy z listy czasopisma „Fortune” obejmującej 500 największych firm amerykańskich, analizując wykorzystanie procentowych kontraktów futures oraz opcji. Houston i Mueller (1988) zbadali 48 firm z uwagi na ich politykę zabezpieczania ekspozycji w kursach wymiany (ekspozycji księgowej). Wall i Pringle (1989) badali grupę 250 użytkowników swapów uzyskaną w wyniku przeszukiwania przypisów do rocznych sprawozdań finansowych. Mayers i Smith (1989) zajęli się inną postacią transakcji zabezpieczających - zakupem reasekuracji w grupie 1276 towarzystw ubezpieczeniowych (nieruchomości i ubezpieczenia wypadkowe). Ponieważ w każdej z tych prac przebadano odmienne próby, poważniejsze konkluzje można wyciągnąć z zestawienia wszystkich wyników. Rezultaty pięciu badań przedstawiamy w tabeli 19.1.

Wyniki są spójne z twierdzeniem, że firmy o bardziej wypukłych krzywych opodatkowania intensywniej posługują się transakcjami zabezpieczającymi. Firmy stosujące instrumenty zabezpieczające dysponują istotnie większymi ulgami podatkowymi oraz większa część ich dochodów przypada na progresywny odcinek krzywej opodatkowania.

W kilku pracach analizowano prawdopodobieństwo zaniechania obsługi zobowiązań oraz koszty problemów finansowych. Booth, Smith i Stolz stwierdzili, że towarzystwa oszczędnościowo-pożyczkowe wykorzystują procentowe kontrakty futures w większym zakresie niż banki; Houston i Mueller ustalili, że firmy o szerzej zakrojonej działalności zagranicznej (a więc o większej ekspozycji kursowej) intensywniej posługują się transakcjami zabezpieczającymi; Wall i Pringle przekonali się, że firmy o niższej klasyfikacji kredytowej chętniej wykorzystują swapy; Mayers i Smith odkryli, że firmy o niższej klasyfikacji Best szerzej stosują reasekurację.