288 Rozdział 10- /ęzykowo-poznawcze korclary dyilebiji
Wydaje się, żc interesującym kierunkiem badań jest związek rozwoju metajęzykowego, opartego na świadomości języka w różnych aspektach z dyslcksją. Badania wykazują, żc właśnie sprawności językowe o charikte-rac metajęzykowym są najważniejsze dla osiągnięć w czytaniu, ale niewielu badaczy zajmowało się rzeczywistą analizą deficytów metajęzykowych w dysleksji. Często używany termin „świadomość językowa" jest zazwyczaj traktowany dość powierzchownie, a w jego zakres często są włączane sprawności nic mające wicie wspólnego z intencjonalną manipulacją i kontrolą. A zatem być może otwiera się interesujący kierunek badań dotyczący deficytów metajęzykowych w dysleksji.
Rozdział 11
Rozważania dotyczące związków między mową a czytaniem i pisaniem należy zacząć od fundamentalnego'stwierdzenia, iż stanowią one bliźniacze formy komunikacji (językowej). Propagatorem takiego podejścia byt Leon Kaczmarek, który zaburzenia czytania i pisania rozpatrywał z punktu widzenia zaburzeń językowego porozumiewania się (1988). Stanowisko to przedstawi! w swoich modelach mowy oraz czytania i pisania (por. przegląd z komentarzem Krasowicz-Kupis 1997).
Dokonując z konieczności pewnej próby syntezy, należy stwierdzić, że czytanie i pisanie oraz mowa stanowią: odbiór (w mowie słuchanie ze zrozum ieniem/w komunikacji pisemnej czytanie) i budowanie wypowiedzi (mówicnie/pisanie) na podstawie języka. A zatem mechanizmy psychologiczne obu czynności oraz funkcjonowanie systemu językowego są bardzo zbliżone lub niemal identyczne. Główne różnice dotyczą:
• kanału komunikacyjnego,
• obecności odbiorcy/nadawcy.
• stopnia wymagania ścisłość językowej,
• udziału świadomości językowej.
• aspektów pragmatycznych (treść, zastosowanie).
Na największą uwagę zasługuje to. że ścisłość językowa jest o wiek bardziej istotna w czytaniu t pisaniu niżw mowie, ze względu na brak wspomagającego kontekstu oraz elementów komunikacji niewerbalnej związa-