Tabela
Wymagania dotyczące herbaty czarnej według PN-ISO 3720:1997
Cecha |
Wymaganie |
Wyciąg wodny |
nie mniej niż 32% |
Popiół ogólny |
nie mniej niż 4% - nie więcej niż 8% |
Popiół rozpuszczalny w wodzie |
nie mniej niż 45% |
Alkaliczność popiołu jako KOH |
nie mniej niż 1% - nie więcej niż 3% |
Popiół nierozpuszczalny w HCI |
nie więcej niż 1% |
Włókno surowe |
nie więcej niż 16,5% |
Ocena organoleptyczna herbaty polega na sporządzeniu naparu 2 g/200 cm3 i ocenie sensorycznej naparu zgodnie z normą PN-ISO 3103:1996. Ocena sensoryczna naparów herbacianych przeprowadzana jest przez specjalne zespoły oceniające w laboratoriach badania i oceny jakości towarów. Szkolenie zespołów oceniających poprzedza podstawowe badanie zmysłów i zdolności do rozróżniania odcieni smaków i zapachów. Jest to bardzo ważne w wypadku oceny sensorycznej herbaty, gdyż norma obejmuje blisko 100 określeń dla wyrażenia smaku i zapachu herbaty. - . ....
Oznaczenie ilości popiołu stanowi r podstawę do szacowania zawartości związków mineralnych zawartych w herbatach, np. do. oznaczania zawartości-niektóiych pierwiastków niezbędnych w ęelu prawidłowego funkcjonowania.' organizmu (potas, sód, wapń, fosfor) orazoznaczania zawartości;metali, ciężkich! (ołowiu, kadmu, arsenu, miedzi, cynku, żelaza). Na podstawie zawartości i składu popiołu można również wnioskować o składzie geochemicznym gleby przeznaczonej pod uprawę herbaty, o warunkach nawożenia, a tym samym o ewentualnych pozostałościach środków ochrony roślin. Obecnie plantatorzy powszechnie stosują fungicydy miedziowe w celu ochrony herbat przed patogenem Exobsidium vexańs, wywołującym chorobę J liści, które mogą stanowić nadmierne źródło 2 tego pierwiastka w herbacie. Zwiększoną zawartóść żelaza można natoiriiasf wytłumaczyć wpływem procesu technologicznego lub‘ obecnością zanieczyszczeń goirśzycii gatunków herbat ciałami ferromagnetyczni.i Ponadto, (Óznaćźąjąc^żawaftorść popiołu rozpuszczalnego 1 w wodzie i jego 'relację dó popiołu ogólnego, można określić," czy badani herbata została zafałszowana (relacja ta powinna' być nie mniejsza niż 45%). "' : ’ “ ;r
Na włókno surowe składają się dwie podstawowe frakcje: włókno surowe właściwe, czyli błonnik, oraz ligniny, które nie są polisacharydami, ale pochodnymi węglowodorów. Podwyższona zawartość włókna surowego może wskazywać, iż herbata zawiera starsze liście, a nawet łodygi. Włókno surowe utrudnia także przechodzenie bioaktywnych składników herbaty do naparu.
Kawa - ziarno kawy {semen coffeae), jest owocem rodzaju botanicznego Coffea z rodziny Rubiaceae (Marzanowate). Za ojczyznę kawy uważa się Abisynię, gdzie jeszcze dzisiaj można spotkać tę roślinę w stanie dziko żyjącym.
Opisano blisko 25 gatunków tej rośliny występującej w postaci drzewa kawowego, osiągającego wysokość powyżej 10 m, ale kawa występuje również w postaci krzewu lub krzewinki.
Znaczenie handlowe i towaroznawcze mają:
• Coffea arabica L - powszechnie uprawiany gatunek kawy na świecie (70% światowej produkcji), z której można uzyskać znakomity napój bez stosowania jakichkolwiek domieszek. Kawa tego gatunku uprawiana w Brazylii znana jest jako „brazylijska”, a jeśli pochodzi z innych krajów - Other Milds;
• Coffea canephora var. robusta Pierre ex Froehner - kawa robusta, której ziarna są mniejsze i bardziej kuliste od kawy Coffea arabica, używana do wzmocnienia kawy brazylijskiej;
• Coffea liberica Hiem - to gatunek o specyficznym aromacie uprawiany w Malezji i Afryce Zachodniej w niewielkich ilościach, gdyż nie ma dużego popytu na tę kawę;
> Coffea excelsa (Coffea dewevrei) De Wild i Durand — kawa typu excelsa o :u-1- niewielkim zasięgu upraw; ' l nr*:. .. >
• Coffea arabica występuje w wielu odmianach; Typica, Bourbon, Caturra (w Brazylii i Kolumbii), M«?k/o Novo fw -Brazylii), Tico (w Ameryce Środkowej), San Ramon {odmiana. kafłowata)^oraż ^ najsławniejsza - jamajska
:! L odmiana Blou Mountain. . . .\;V t tvru 'rirf.t .vr,- - v
SN Ol' 01(0.
^Uprawa kawy wymaga specjalnego klimatu, tj. średniej temperatury 20°C ,(293,K); i. średpich opadóy/ na • ppziomie .3000,^;jniim ‘ r^aiie, urodaajńej gleby, dlatego też: rozpowszechniła -się w stręfj£-^ tyć
f Drzewa, .zaczynają owocować po, 3 -4-.;latach, .ale... zbiór'^p^raępiysłoiyy otrzymuje się dopiero;po 6 - 8 latach. Kawowce na plantacjach wykoiTy^tuje się 20-30 lat.Drzewa, kwitną krótko,, kilka razyyw, ciągu roku, a pora (kwitnienia zależy od miejsca uprawy. Kwiaty są drobne, koloru białego,zapachem przypominająjaśmin. • s ..,v.
Owoc zawiązuje, się szybko. Dojrzewanie trwa kilka miesięcy i zależy od gatunku. Owoce Coffea arabica dojrzewają 6 - 8 miesięcy, a Coffea canephora robusta 9-11 miesięcy. W miarę dojrzewania zmienia się barwa owocu. Początkowo owoc ma barwę zieloną, potem żółtą, następnie przechodzi w czerwoną. Dojrzałe owoce kawowca mają barwę jaskrawoczerwoną, ciemnoczerwoną lub ciemnoczerwono-fioletową. Owoc, podobny do wiśni, nazywa się