Przestepstwa przeciwko czci i nietykalnosci

w A

Część szczególna

^ \ j^£> p?MfY ćx>i/1\

Art. 21 I nadzorowi w miejscu, w którym znalazła się ona legalnie - ale z zamiarem pobytu jedynie przez określony czas.

6.    Przestępstwo jest umyślne, także z zamiarem wynikowym. Pobudki i sposób działania są dla istoty przestępstwa obojętne, podobnie jak zgoda małoletniego lub nieporadnego na zatrzymanie lub przebywanie ze sprawcą.

7.    Nieporadną - zob. lezę 6 do art. 207. Małoletnią - art. 200 i powołane tam tezy. Nieporadność może być chwilowa, wywołana np. chorobą (zatruciem, depresją).

8.    Przestępstwo ma charakter materialny. Jest dokonane z chwilą usunięcia małoletniego łub osoby nieporadnej spod dotychczasowej opieki lub nadzoru albo uniemożliwienia ich podjęcia z powodu zatrzymania.

9.    Zatrzymanie osoby nieletniej lub nieporadnej wbrew jej woli stwarza podstawę do kumulatywnej kwalifikacji z art. 21 I w zw. z art. 189, a połączone ze stosowaniem przemocy lub groźby bezprawnej - kwalifikacji w zbiegu z art. 191.

Rozdział XXVII

Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej

Art. 212. § 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.

Zniesławienie

1.    Kodeks utrzymuje definicję zniesławienia określoną w art. 178 poprzedniego kodeksu, uściśla przedmiot zniesławienia, wzmacnia ochronę osobistą człowieka, pomija kwalifikowany typ zniesławienia w postaci oszczerstwa, któ-re obecnie mieści się w § 1 i 2, oraz zaostrza sankcję za to przestępstwo popełnione w środkach społecznego komunikowania.

2.    Wedlu); ar). 30 Konstytucji RP przyrodzona i niezbywalna godność czło-wieka stanowi źródło jego wolności i praw, i jest nienaruszalna. Poszanowanie jej i ochrona są obowiązkiem władz publicznych.

Zob. też postanowienia Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych²²³.

3.    Dobrem chronionym jest dobre imię człowieka, grupy osób, instytucji, osoby-prawnej lub jednostki organizacyjni-j nie mającej osobowości prawnej.

4.    Przedmiotem ochrony może byó tylko dobre imię osób żyjących. Negatywne wypowiedzi o nieżyjących tylko wtedy mogą stanowić przestępstwo zniesławienia, jeżeli są jednocześnie skierowane przeciwko dobremu imieniu osób bliskich zmarłego. Zwłoki ludzkie podlegają ochronie z. arl. 253.

5.    Instytucję - ujętą szeroko, każdą: państwową, samorządową, społeczną.

6.    Grupę osób - Izn. każdą zbiorowość (która może, choć nie musi być, formalnie zorganizowana) połączoną na stale lub czasowo wspólnym interesem lub właściwościami. Może ona mieć charakter związku (mającego osobowość prawną lub nie). Stanowią ją np. osoby wykonujące określony rodzaj działalności, członkowie komisji, organizacji sportowej, religijnej, uczestnicy wycieczki, mieszkańcy domu itp.

7.    Strona przedmiotowa zniesławienia polega na pomawianiu określonych w § t podmiotów o postępowanie lub właściwości mogące poniżyć [...) lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.

8.    Takie postępowanie - tzn. sprzeczne.z zasadami prawa, etyki zawodowej, moralności,

9.    Postępowanie i właściwości - to np. niekompetencja, utrata zdolności __d_0- p r a cy w_d a nym zawodzie, alkoholizm, uzalezTTienie ort śród ków"óFl 11 r zają-

cyc h.

1 0. Utratę zaufania - niezbędnego dla wykonywania określonego zawodu, ___npJekarza, nauczyciela.

11. Rodzaju działa iności - np. działacz a społecz n ego, polityka, publicysty.

12.    Dla istoty przestępstwa nie jest niezbędny skutek w postaci poniżenia lub utraty z aufania, wystarczy tu sa mo zagrożę nie, możliwość j ego nastąpień i a.

, 1 3. Pomawia - w tym wypadku może to polegać na przekazaniu wiadomości innej osobie lub grupie osóbTuslnie lub piścTnme,^-rJruki"em luETza pornocrfśrod-' ~ków masowej komunikacji. Postawienie zarzutu bezpośrednio osobie, którą ma on pohańbić, bez świadków, nie jest zniesławieniem, może być obrazą.

14. Przepis nie określa formy pomówienia. Zarzui nie musi być sRohkrctyzo-wany, może być ogólnikowy, sformułowany w każdej j jo s Ufaj^- po w t aT Z a 1 Ty ~zar HnhymMub oparty na wlaśnyclTTibscrwarąadaTlalwirw^śraćrrlostarczmi ego materiału pozwalającego na wysnucie przez inne osoby ujemnych wniosków iiąiakczywdzoayrn_Źxódlo wiadomości je -t więc obojętne, podanie go nie po-.jrbawia zresztą czynu cech przestępstwa, nawet przy zastrzeżeniu poufności-. Nie i s tnLiieJeż, czy jest to informaq.a_CLSLw i erdzonym_fak c i eczy wysnuty/ I ego -faklu._wniosek - musi to jednak być wiadomość o faktach, a_nie opinia, choć na tenaema U|jogiądy_są_rQz.bj.eżae.__    ■

^wl l- Ciirdocki, Europejskie standardy wolności wyj)ov ird/i .* pohktt' }><,-\wo k.)rru\ Pil* 1993/3/1 1 i n.