94295301

FIZYOI-OGIA PRZEWODU POKARMOWEGO 237

przyrost ciężaru, z którego wnosił o ilości śliny. W ten sposób na dobę znajdywał od 500—700 g. Autorowie dawniejsi ilość śliny oznaczali w ciągu 24 godzin na 200—350 g.

Nie mniej znacznie waha się także ciężar gatunkowy i sucha pozostałość. U człowieka ciężar gatunkowy śliny mięszanej waha się od 1002—1*008; u psa Bidder i Schmidt przy suchej pozostałości 1*04 (organicznych 0*36) znaleźli 10071.

Stała pozostałość u człowieka waha się od 0*5—1%. Punkt zamarzania waha się od — 0 07° do — 0*34°.

Im obfitsza jest wydzielina, tern więcej zawiera soli nieorganicznych. Fakt ten potwierdzono wielokrotnie przez innych autorów a w szczególności przez Langley i Fletschera. Oto wyniki ich doświadczeń.

Ilość śliny na 1'.

0*400

0-500

0-700

0- 900

1- 333

Zawartość soli w °/o-

0-472

0-512

0-599

0-616

0-628

To samo prawo widzimy także przy zatruciach ustroju, które wywołują zwiększone wydzielanie śliny n. p. przy pilokarpinie (Heide n hai n).

	na 100 w-	ślinie	na 100 części surow icy
Hammerbacher		Jacobi I.	Abderhalden
chlor .	14-2	14-46	wół pies
potas . . .	37-4	35-88	0-255 0-258
sód ....	7-0	32-91	4-312 3-67
kwas fosfor. .	25-7	10-98
kwas siarcz. .	7-69	ślady
wapień	3-57	2T9
magnez	0-09	0-47

Charakterystyczną jest zawartość popiołu, która zasadniczo się różni od popiołu krwi.

Szczególnie na uwagę zasługuje w przytoczonej tablicy zawartość potasu, którą stwierdzono także przez innych autorów, jak również to, że skład popiołu jest wogóle odmienny od składu surowicy krwi i że sód przedstawia bardzo znaczne wahania, niekiedy dochodzi do zawartości potasu. Zawartość sodu wogóle zależy od