FIZYOL.OGIA PHZEWODU POKARMOWEGO 285
osłabiony, skurcze i praca mięśni są prawie minimalne, wprowadzenie zaś adrenaliny do krwi takich zwierząt wraca pierwotną pobudliwość nerwów, drażnienie tych samych nerwów daje skurcze i prace prawie normalne. Można więc przypuścić, że i nerwy zwężające naczynia zachowują się w sposób analogiczny, t. j. stają się znacznie mniej pobudliwymi, i dla tego te same czynniki, które u normalnych zwierząt wywoływały zwężenie naczyń wątroby i zmniejszały ilość przepływającej krwi, po usunięciu nadnerczy pozostają bez wpływu, z czegoby wynikało, że układ nerwowy centralny wbrew przypuszczeniu Claude-Bernarda nie ma wpływu ani na tworzenie się glikogenu, ani na jego zamianę w cukier, że raczej na czynność tę musimy się zapatrywać jako na automatyczną działalność komórek wątrobnych.
Istnieje także cały szereg trucizn, które zmniejszają ilość cu kru w wątrobie: arsen, amilnitryt, atropina, chloroform, kurara, tlenek węgla, fosfor.
W końcu należy zauważyć, że oprócz tej ważnej syntezy, o której była mowa wyżej, w wątrobie ma miejsce druga ważna bardzo synteza a mianowicie synteza mocznika. 0 roli wątroby w tym względzie będzie mowa niżej, w rozdziale o wydzielaniu moczu.
Zatrzymywanie jadów.
Już sam fakt, że krew z całego prawie przewodu pokarmowego spływa do żyły wrotnej i w ten sposób przechodzi przez wątrobę, musiał nasuwać myśl, że wątroba może odgrywać pewną rolę wobec tych substancyi, które w przewodzie pokarmowym zostały wessarie i znalazły się we krwi bądź jako produkta trawienia, bądź jako ciała, które wchodziły w skład pokarmów, bądź w końcu jako związki nowe, powstałe wskutek gnicia. Tein bardziej myśl ta była uzasadnioną, że jak widzieliśmy wyżej, wśród tych substancyi mogą być ciała bynajmniej dla ustroju nie obojętne. Ażeby się przekonać, o ile ta myśl jest słuszną, nie pozostawało fizyologom nic innego, jak przeprowadzić badania nad ciałami, o których mowa była wyżej, i wyjaśnić, co się z niemi dzieje, jeżeli one z krwią przepływają przez wątrobę. I rzeczywiście podobne badania wykazały, że wątroba zatrzymuje cały szereg substancyi, nieraz dla ustroju bardzo szkodliwych, które albo zamienia na związki nieszkodliwe, jak n. p. amoniak, który przeistacza w mocznik, albo wytwarza parzyste połączenia, jak n. p. z glikokolu kwas glikocholowy, z rozmai-