KSE9262 II L54

332

wiele pisał, i społcześme byt bardzo czytany, ale że przez mepowściągnioną skłonność do rymowaniawszystkie swoje pisma niemal wierszem układał: późniejsi zaniechali go. Hetki zaś rycerstwa, skarbiec wielu ciekawych po dań, niedoczekał Sie powtórnego wydania, raz że wielu się mm ze szlachty obrażało, dragi raz że go potem Okol-ski, a po nim Niesiecki zastąpili. Ale Paprockiego warto lepiej poznać i popularniejszym go zrobić. Wielkąny u-czynił przysługę naszej dawnej literaturze, ten któryby zrobiwszy dobry wybór z dzi,eł tego pisarza, razem z jego Herbami Rycerstwa, wskrzesił na nowo, tak jak obe cnie postąpiono ze Stryjkowskim. Byłoby to chwalebne pi zedsięwzięcie! Ale dosyć już o autorze, przystąpmy do jednego z ciekawych pism jego, które dotąd prawie było nieznanem.

Panosza , tho iest wysławienie panów y paniąt ziem Ruskich y Podolskich, z męsthwa, z obyezaiow, y z m-szych spraw poczciwych, ktoremi oni porównali z onymi Greckiemi, y Troiańskiemi mężaii, tńkże (beż mądremi, Rzymskiemi y inszych państw rozmaitych Ricerzmi, z Ora-tory y Philozophy, ośmią wirszow tylko co przednieysze osoby opisane.

Masz theż króle polskie zmarłe, wojewody wołoskie sąsiady przyległe, insze Króle Rzymskie, y inszych narodów hetmany ich sprawne z rozmaitemi sprawami ich, krotce opisane. Z Drukarniey Macieia Wirzhifty. 1575.

(in 4to, druŁ gocki, kart nieliczbowairch 120, prócz oddartych (i) sign. A 3. Hh 3.)

Jest to jedno z dość licznych pism Bartosza Paprockiego, wielkiej rzadkości bibljograficznej, bo ledwo w kilku exemplarzach do naszego wieku zachowane, ważne zaś nie dla wierszowa ktorenn jest całe ułożone, ho te są

(1) Bentkowski podaje stronic 253.