33
AFRYKA
tworząc rozległą deltę o niesłychanej urodzajności (22 tys. km3).
Trzecią zrzędu wielką rzeką A. jest Niger, której dług. wynosi 4200 km, obszar dorzecza 2,1 milj. km3. Do rzek wielkich zaliczyć jeszcze należy rzekę Zambezi, (dług. 2 500 km, dorzecze 1 430 000 km3). Rzeka ta tworzy w średnim biegu olbrzymi wodospad, odkryty w r. 1855 przez L i-v i n g s t o n e‘a, nazwany przez niego wodospadem Wiktorji, przez tubylców zaś „Mossi Oa Tunia“ (Dym dźwięczący). Wodospad ten przewyższa znacznie Xiagarę rozmiarami i urokiem.
2. Jeziora. Wsch. część kontynentu A. obfituje w jeziora. Najciekawsze wśród nich są jeziora, v ypełniające szczeliny tektoniczne wielkiego rowu afiykańskiego. Są to z pin. na południe — jez. Alberta, Edwarda, .Kiwu, Tanganjika i Njassa. Odznaczają się one przeważnie kształtem podłużnym i są bardzo głębokie. Drugą grupę stanowią jeziora wypełniające płytkie niecki. Zarastają one stopniowo roślinnością bagienną i zamieniają się w bagna. Następnie wyróżnić możemy jeszcze jeziora rzeczne, jeziora słone oraz szotty. Wreszcie istnieją nieliczne jeziora górskie głównie w Abisynji. Tablica jezior afrykańskich przedstawia się jak następuje:
Jeziora |
Po wierzch nia w- km2 |
Wy-sokość n. p. m. |
N aj większa głębokość |
Wiktorja Nianza” (Ukerewe) . . . |
66 250 |
1134 |
79 |
Tanganjika . . |
31 900 |
782 |
1435 |
Njassa .... |
30 800 |
480 |
706 |
Czad (podczas przyborńw) . . |
16 100 |
295 |
12 |
Ku doiła (słone) . |
8 100 |
380 |
głębokie |
Albert JNianza |
5 300 |
660 | |
Meru ... |
4 850 |
950 |
płytkie |
Alberta - Edwarda |
3 55° |
950 |
głębokie |
Kiwu .... |
2 650 |
1460 |
b. głębokie |
Stefanji . . . . |
790 |
52o |
głębokie |
Bangweolo (w porze deszcz.) ok. |
8 000 |
1120 |
płytkie |
Kiogo (w porze deszcz.) około |
6 000 |
IOIO |
płytkie |
Na wielkich jeziorach afrykańskich żegluga prowadzona jest okrętami morskiemi.
I. gęstość zaludnienia. Doniedawna liczba mieszkańców w A. była prawie nieznana.
Dopiero w ciągu ostatnich dziesiątków lat człowiek biały przystąpił w poszczególnych dzielnicach do spisu ludności, którego wyniki były często nieoczekiwane. W r. 1930 całą ludność kontynentu oceniono na 141 500000 mieszkańców, co stanowiło ok. 7% ludności świata. Przy tej liczbie gęstość przeciętna dla A. wynosi ok. 4,7 mieszkańca na 1 km3, ale zagęszczenie poszczególnych dzielnic jest wysoce nierównomierne. Rozległe przestrzenie Sahary są prawie zupełnie pozbawione ludności, podczas gdy w innych okolicach gęstość jest bardzo znaczna. Np. w delcie Nilu prowincja Me-nufa ma 684 mieszk. na km3; żyzna dolina Nilu w Egipcie — 404 m/km2, podczas gdy w dziewiczych puszczach A. środkowej jedynie mała liczba ludności, o niskim stopniu kultury, może się wyżywić z polowania i zbioru dzikich pdodów lasów dziewiczych. Na całym kontynencie mieszka tylko ok. 3 milj. białych, skupiających się głównie w krainach nadśródziemnomorskich oraz w A. pdd. W pozostałych krajach, z wyjątkiem Katangi w Kongo belgijskiem, biali stanowią mniejszość znikomą. Poza białymi młody element napływowy stanowią jeszcze lndusi w liczbie około 250 tys., skupiający się w A. wsch. i częściowo w południowej. Wielką masę ludności stanowią tubylcy, ale masa ta pod względem rasowym i narodowym jest w wysokim stopniu niejednolita. Syntetyczne przedstawienie zagadnień ludnościowych w A. jest jeszcze zadaniem niewykonalnem, gdyż badania ludności pod względem rasowym rzadko gdzie są dotąd przeprowadzone. Więcej nieco wiadomości posiadamy z życia kulturalnego poszczególnych szczepów, najlepiej zać poznana jest dziedzina lingwistyczna. Z tego też względu kryterja językowe stosowane są do określenia licznych grup ludności A., które z punktu widzenia rasy niekoniecznie są ze sobą ściśle związane. Z pośród nazw opartych na wspólności językowej, nazwa „Bantu" posiada najszersze zastosowanie.
2. Kasy i grupy ludnościowe. Następujące pierwotne rasy zamieszkują kontynent A.. Chamici, Semici, Murzyni, Buszmeni, Hotentoci, Negryci. Z ras powyższych Semici zamieszkują niektóre dzielnice Afryki dopiero od r 000 lat. Jedynie w Abisynji domieszki semickie mogą być starsze. Chamici dzielą się na 2 grupy: Chamitów p>łn. i wsch. Grupa Chamitów wsch. stanowi tę część ludności A., która została najwcze-
3
Encyklopedia nauk politycznych.