page0048

- 46 —

XI, MUCHY i PAJĄKI

Młody jeden królewicz zwykł był mawiać: Na co też Pan Bóg stworzył muchy i pająki? Stworzenia te żadnego pożytku nieprzynoszą człowiekowi. Żebym miał na to sposób wszystkiebym wytępił.

Zdarzyło się że sąsiedni król wpadł z dużem wojskiem, pobił żołnierzy, którym królewicz hetmanił, i jego samego zmusił do ucieczki. Nieszczęśliwy królewicz tułający sie po lasach, gdy bardzo był zmordowany, rzucił się pod drzewo i usnął. Jeden z żołnierzy nieprzyjacielskich, którzy go ścigali, odkrył go, a poznawszy królewicza, dobył .szabli i zamierzył się aby go zabić. W tern mucha usiadła na twarzy królewicza, i tak mocno go ukłóla, że się natychmiast zbudził, a postrzegłszy niebezpieczeństwo, dobył oręża, i uderzył na żołnierza, którego do ucieczki zmusił.

Niewidząc się bezpiecznym w lesie, wynalazł ciemną jaskinię z ciasnym otworem i w niej znalazł na noc spoczynek. Tym czasem w nocy przyszedł pająk i wnijście do jaskini zasnuł swoją cieniutką siecią. Nad rankiem dw^róch żołnierzy nieprzyjaciel-