page0130

128

przed bitwą zawołał głośno: ,,Panie, jeżeli mi dasz zwycięztwo, przyrzekam ci poświęcić pierwszą osobę, która się ukaże moim oczom, gdy powrócę do miasta.” Przez ten ślub pokazał nietylko wielką lekkomyślność, ale pewien rodzaj nieufności w słowie Pana, którego myślał przez to zachęcić do dotrzymania obietnicy zwycięztwa; za co też ciężko ukaranym został. Albowiem córka jego, powziąwszy radosną wieść o zwyeięzkim jego powrocie, wyszła przeciw niemu ze swemi towarzyszkami grąjącemi na rozmaitych instrumentach, sama im przodkując. Gdy Jefte spoi strzegł swoję córkę, odwrócił oczy i rozdarł szatę swoję, bo tylko tę jednę miał córkę, i kochał ją bardzo. Ta zdziwiła się mocno, widząc boleść ojcowską w dniu radości; lecz gdy jej powiedział przyczynę swej żałości, ona do niego rzekła: „Nie smuć się, kochany ojcze, umieram zadowoloną, spełniając ślub, któryś Bogu uczynił.” Prosiła tylko o oddalenie się na dwa miesiące dla opłakania swej młodości z towarzyszkami, a po dwóch miesiącach wróciła do ojca, który poświęcił ją Panu. Podanie jednak brzmi, że się to nie stało zabiciem córki, ale poświęceniem jej na całe życie do służby Bożej.

Historya Jefty naucza nas, że lubo Bóg wymaga po nas ślepego posłuszeństwa Jego woli, nie chce jednak abyśmy co takiego czynili, eohy się sprzeciwiało szlachetnym uczuciom, naszemu sercu wrodzonym.

Samson, którego życie jest tak zadziwiające, że należy obszerniej je opowiedzieć.

Samson, syn Manuego z pokolenia Dan, był Na-zareńczykiem, to jest, poświęconym od Boga jeszcze w łonie matki. Ta była niepłodna; lecz Anioł Pański objawił jej, że urodzi syna poświęconego od Boga do