R. LX1II. O złości aniołów odnośnie do winy 147
Odpowiedź na trzeci zarzut. Jakakolwiek była skłonność do dobra w najwyższym aniele, to jednak nie wprowadzała ona konieczności. Stąd miał wolną wolę nie pójść za nią.
§ 8. CZY GRZECH PIERWSZEGO ANIOŁA BYŁ DLA INNYCH POWODEM DO GRZECHU.
Do ósmego paragrafu tak przystępujemy:
Zarzut pierwszy. Wydaje się, że grzech pierwszego anioła grzeszącego nie był dla innych powodem do grzechu. Przyczyna bowiem jest pierwej od tego, czego jest przyczyną. Lecz wszyscy razem zgrzeszyli, jak mówi Damascen (De Fid. Orth. lib. II). Zatem grzech jednego nie był dla innych powodem do grzechu.
Zarzut drugi. Oprócz tego pierwszym grzechem anioła może być tylko pycha, jak to powiedziano powyżej (par. 2). Lecz pycha szuka wywyższenia. Wywyższeniu zaś sprzeciwia się bardziej to, by ktoś był poddany niższemu niż wyższemu; i tak nie wydaje się, że szatani zgrzeszyli przez to, iż woleli być podległymi jednemu z wyższych aniołów, raczej niż Bogu. Tak zaś grzech jednego anioła byłby dla innych powodem grzechu, gdyby ich do tego przywiódł, by się jemu poddali. Nie wydaje się więc, by grzech pierwszego anioła był przyczyną zgrzeszenia dla innych.
Zarzut trzeci. Oprócz tego większym grzechem jest chcieć podlegać drugiemu przeciw Bogu, niż chcieć być nad drugim przeciw Bogu, gdyż jest mniejszy motyw do grzeszenia. Jeśli więc grzech pierwszego anioła był dla innych powodem grzechu przez to, że ich przywiódł do podlegania mu, zgrzeszyliby ciężej niżsi aniołowie, niż najwyższy, a to jest przeciwnem temu, co o owem miejscu w Ps. CIII, 26: Smok ten, któregoś stworzył, mówi glossa: ten, który od innych był do-skonalszy w swym bycie, stał się większym w złości. Zatem grzech pierwszego anioła nie był dla innych powodem grzechu.
Lecz przeciwnem jest, co powiedziano w Obj. św. Jana XII, 4, że smok pociągnął ze sobą trzecią część gwiazd.
Odpowiadam, że grzech pierwszego anioła był dla innych powodem grzechu, wprawdzie nie zmuszającym, lecz nakła-
10*