±72
francuzkiem, emigrował w czasie rewolucyi, i syna który mu towarzyszył oddał do korpu su Conde’go. Później wszedł syn w stopniu kapitana do wojska pruskiego i- był adjutantem przy księciu Henryku. W r. 1806—7 był majorem i dowódzcą szwadronu słynnych czarnych huzarów. Po pokoju w Tylźy brał czynny udział w reorganizacyi wojska pruskiego i wypracował regulamin dla lekkiej jazdy i piechoty, a w r. 1810 regulamin ćwiczeń kawaleryi. Odbył kampaniję r. 1812—14 w służbie pruskiej, poczem wstąpił jako legitymista do wojska francuzkiego. Towarzyszył Ludwikowi XVIII do Gandawy w r. 1815 i wrócił po bitwie pod Waterloo do Paryża. W r. 1823 otrzymał dowództwo brygady jazdy w Katalonii. Ze przekonania jego nie były krańcowo-monar-chiczne, przeto po r. 1830 pozostał on w służbie czynnej. Najznajomsze z jego pism są: Introduction li Fetmle de Fart de la guerre (4 tomy, Weimar, 1802—4); Des irmipes legeres (Paryż, 1817); Manuel du senice de la ca-valerie legere en campagne (Paryż, 1821); De la eamlerie, ou des change-ments necessaires dans la eomposition, Forgamsation et Finstruction des troupes li c/iecal (3 tomy, Paryż, 1828).
ROChefOrt, miasto w departamencie niższej Charente we Francyi, o milę od ujścia rzeki Charenty do morza położone, jest jednym z trzech głównych portów wojennych Francyi, obw'arow?anym pięcia twierdzami, a zarazem i portem handlowym, liczy 25,000 mieszkańców, ma obszerne magazyny morskie, war-staty okrętowe, fabryki żagli, ludwisarnie, szkołę żeglarską i morsko-lekarską, galery dla przestępców i wielki szpital dla marynarzy. Fabrjki powroźnicze, fajansu, octu i cukru; handel towarów kolonijalnych i okrętowych. Towarzystwo naukowe, gabinet nauk przyrodzonych, ogród botaniczny, kollegijum, szkoła chirurgiczna, matematyczna, rysunkowa, muzyczna, rzeźbiarska z gabinetem modeli i przedmiotów z marynarką mających związek. Rochefort, dawniej prosta twierdza, przez Ludwika XIV rozszerzony i na miasto morskie obrócony, historycznego m.brał znaczenia, gdy Napoleon po klęsce pod Waterloo tu wsiadł na okręt, lecz w przystani przez Anglików d. 5 Lipca do niewoli wziętym został.
Rochester, niegdyś u Rzymian Durobrirae, miasto i siedzna biskupa w hrabstwie Kent w Anglii, na lewym brzegu rzeki Medway, na której most o 11 arkadach 560 stóp długi, połączone jest rzędem domostw z miastem Chatam, i lubo dobrze zabudowane, ma pozór nader starożytny. Katedra fundowana około roku 600 przez króla Etelreda, przebudow-aną została w r. 1089; z grodu dawnego czyli zamczyska, wieża tylko pozostała. W pobliżu wielki połów ostryg, a magistrat podczas takowego, wybiera dozorców do utrzymania porządku. Miasto liczy 15,000 mieszkańców. — Rochester, miasto w Ameryce w Stanie New-York, naczelne hrabstwa Monroe, nad jeziorem Gene, przez które trzy idą mosty, w pobliżu ujścia jego do jeziora Ontario, oraz nad wielką żelaźnicą zachodnią i kanałem Erie, i nad kanałem Genesee-Valley łączącym je z porze-czem Mississipi. Dobrze zbudowane, ma od r. 1850 uniwersytet Baptystów, ich seminaryjum, dwa domy sierot, muzeum i kilka szkół. Wzrost jego nader był szybki; w r. 1812 liczyło kilka jedynie domów drewnianych, r. 1817 zostało miastem a w r. 1834 grodem (city), i w r. 1850 liczyło już około 40,000 mieszkańców. Podniesienie się swoje winno głównie wielkim wodospadom jeziora Gene-see, dającym ogromną dla fabryk siłę wodną; wodospady te razem w zięte w samem mieście mają 268 stóp wysokości, i z trzech głównych skła-• dają sic spadów, pionowo na 96, 20 i 105 wyniesionych. Fabryki machin, to-w arów w ełnianych garncarnie, garbarnie, tartaki i młyny parowe.