page0257

wywał najzupełniejszy, kamienny poprostu spokój i obojętność. Z rysów jego twarzy nikt nie zdołał wyczytać żadnego wzruszenia ani żadnej myśli i to nieraz w chwilach, gdy giełdą władała panika. On jeden "był człowiekiem, którego najdotkliwsza strata ani największy zysk nie wyprowadzały z równowagi.

Posiadamy z owych czasów autentyczny opis postaci Natana Rotschilda, nakreślony przez jednego ze współczesnych w słowach następujących:

„Ten człowiek był wcieloną tajemnicą. Jak kamienna rzeźba stał w sali giełdowej w jednem i tein samem miejscu. Wiedziano o nim, iż wszystkie zdarzenia europejskie są mu znane na 24 godzin przedtem, niż dochodzą do wiadomości zwykłych ludzi. Powiada się o oczach, iż są oknami, przez które wygląda dusza. U niego jednak te okna były albo fałszywe, albo nie było za niemi żadnej duszy. Całość robiła wrażenie wypchanej skóry, wystawionej na sprzedaż. Dziwić się tylko trzeba było, że ta skóra stała bez żadnej podpory".

„Czasami poruszył się, zrobił dwa kroki, a wówczas z tych nieruchomych, zimnych, stalowych oczu wydobywało się spojrzenie nagłe, ostre, nakazujące, jak miecz gwałtownie wydobyty z pochwy. Kto spotkał się z tern spojrzeniem, ten je odczuł i uginał się mimowolnie. Natychmiast potem oczy gasły znowu i twarz przybierała dawną lodowatą obojętność. W ten sposób przyjmował mnóstwo swoich agentów i tak ich odprawiał. Wreszcie znikał sam, jak zagadka nierozwiązana, zostawiająca w niepewności wszystkich, co do swojego znaczenia".

http://rcin.org.pl

17