page0035

— 25 —

maga bowiem by wzrok był silny i bystry, zdolny dc długiego wpatrywania się. Prof. Szokal-s k i mówi: „przy tern magnetyzer powinien całą uwagę swojej ofiary na siebie zwrócić, zająć i utrzymać, silne na niej robić wrażenie, wywrzćć pewnego rodzaju urok—by następnie narzucić się, ujarzmić i zupełnie owładnąć odurzonym umysłem.⁴*

Po kilku minutach, niekiedy po jednśj, a czasem i prędzój, magnetyzowany kilka razy głęboko wzdycha, serce zaczyna bić nieco spieszniśj, puls podnosi się często w dwójnasób, oczy zaczynają być nieruchomemi, występują łzy, wkrótce przychodzi częste ociężałe mruganie, jakby powieki stawały się cięższemi i z trudnością podnosić się dozwalały. Czasem jeszcze pacyent wybija się z tego stanu, lecz później głębiój westchnąwszy tem prędzój zasypia. Niekiedy widzieć się daje jeszcze drganie powiek, które ustępuje za ich po-ciśnięciem palcami. Puls wraca do stanu prawie normalnego również jak i oddech, po czem przychodzi wyżej opisany lecz już spokojny stan snu magnetycznego.

Metoda ta usypiania wzrokiem, chociaż robi większe wrażenie na magnetyzowanym niż hy-pnotyzowanie Breid’a, mniej jednak jest dla niego męczącą, nigdy prawie nie pozostawia po sobie ani bólu głowy, ani odurzenia, co prawdopodobnie pochodzi od mniej uciążliwego patrzenia w żywe dwa oczy aniżeli wpatrywanie się w jeden bliski

http://rcin.órg.pl