591
formacyi (Cieszyn, 1858); 9) Piosnki dla dziatek z melcdyjami (tamże, 1857); 3) liistoryja biblijna dla początkowej nauki (tamże, 1860); wydaje tamże od 1869, 1863 i 1864 Rocznik ewangelicki, poświęcony rzeczom Kościoła i szkoły, tom 1-szy na r. 1869, tom 9-gi 1864, obejmujący w sobie bardzo wiele ważnych wiadomości krajowych; 5) Oeografija czyli opis ziemi dlat uczącej się młodzieży (tamże, 1863). F. M. S.
Sliwnicki (Maciej), prawoznawca, doktor obojga prawa, urodził się pod koniec XV wieku, wychowanie swoje i naukę głównie był winien Janowi Łaskiemu, arcybiskupowi gnieźnieńskiemu, za którego wsparciem ukończył aka-demije krakowską, a później przez niego dla lepszego wydoskonalenia się, wysłany był do Włoch, kształcił się w Bononii, gdzie doktorem obojga prawa zaszczycony został. Powróciwszy do kraju, wspierany zawsze przez Łaskiego, otrzymał w r. 1519 kanoniję gnieźnieńską, a w r. 1598 kapituła tameczna na archidyjakona go obrała. Po śmierci Grzegorza z Szamotuł, na archidyjakona poznańskiego, przez kapitułę obrany i potwierdzony 1541 r. Następnego 1549 r. po śmierci Jana Zbąskiego, proboszczem katedralnym poznańskim zamianowany przez króla, umarł, w Poznaniu w końcu 1551 roku. Sliwnicki z w'oli króla Zygmunta I ułożył: Opis praw i ustaw, któreto dzieło w ręko-piśmie przechowane, odkrywczy przed kilKudziesiąt laty Konstanty Swidziński w Radomiu, złożył je w swojej biblijotece. Gdy zaś ta zapisaną została do ordynacyi Myszkowskiej, hrabia Alexander Wielopolski, margrabia Myszkowski, wydał takowy w dziele: Biblijoteka ordynacyi Myszkowskiej (Kraków, 1859, tom 1, z oddzielnym także tytułem: Jurium constitutionemąue Sigis-mundinarum proposita a Mathia Sliwnicio descrijftio e codice antiąuo ad-huc ignoto opera Antonii Sigismundi Helcelii nunc pnmum edita Cracociae sumptu Haereditatis A. Swidzinscio traditae Marchiom Wielopolio, 1859 in 4-to. Kodeks ten obejmuje prawo powszechne miejskie, które miało zastąpić dawniejsze prawa niemieckie. Zdaniem Bandtkiego i Helcia, praca Sli-wnickiego zaleca się znakomitą na owe czasy zupełnością, jasnością, wielką praw rzymskich, saskich i krajowych znajomością i dosyć wiernem naśladowaniem prawodawstwa Justynijana w uporządkowaniu rzeczy. Praca podjęta i wykonana z woli Zygmunta Starego, którego świetne panowanie i tern się jeszcze szczyci, że on pierwszy podniósł wielką myśl nadania wszystkim mieszkańcom wspólnego i jednego prawa w zamiarze, aby sprawiedliwość była ngruntowana na stałych i powszechnych przepisach. Po uchyleniu zatem prawra saskiego miało to być prawo jedyne i wyłączne dla mieszkańców i sądów osadniczych, a dla ziemian i sądów szlacheckich miało być prawem po-mocniczem, uzupełniającem i prostującem. Pomimo to nie weszło w użycie w kraju dla tego, że zanadto już wkorzeniony był wstręt do uległości prawom stałym, a możnowładzcy taką wzięli górę, że dla wyłącznego swego interessu nąjzbawiennieisze króla zamysły niweczyli. Prawdziwo zatem przysługę uczynili hr. Wielopolski Alex. i Helcel Zygmnnt wydaniem niniejszego kodeksu w całości i w oryginale, tern bardziej że dopełniono to z właściwą starannością i sumiennością i wzbogacono przypisami. F. M. S.
Śliwowica, jestto pewien gatunek wódki wyrabianej ze śliwek, tam gdzie one rodzą się w wielkiej obfitości, mianowicie w Węgrzech, Slawonji i Kro-acyi. Wódka ta ma właściwy smak i zapach, pochodzący po części od zapachu owocu, po części zaś od małej ilości kwasu pruskiego, podobnie jak w wódce zwanej kirszwasser. T. C.
Śliwski (J^ób), doktor obojga prawa, nauki kończył w Krakowie i tamże