237
Malajczycy mocno używają betelu, to jest liść z gatunku pieprzu (piper betel Lin.), i z owoców areki (areca catechu): gorzki ten przysmak żują oni bezustannie. Żyją ryżem sago, aronkiem jadalnym (arutn esculentum), owocem z drzewa chlebowego i korzeniami , a mało zajmują się uprawą ziemi, leli broń zwykle bywa zatruta; w wojnach, po największej części są okrutni a nawet ludożercy (1).
KASA PIĄTA.
MURZYNI CZYLI NEGRÓW 1E.
Murzyn zachowuje swoję czarną pleć, swój kształt i swojej znamiona we wszystkich klimatach; nie zmienia się on dopóty, dopóki się z innemi rasami nie pomięsza (2) Murzyn więcej powo-
(1) Mieszkańcy pobrzeżów wyspy Borneo są mieszaniną Malajów, Jawanów, Bogisów Makassarów, nieco Arabów i bardzo wielu Chińczyków. Środkowe części wyspy zamieszkałe są rasą kształtniejszą, bielszego i bitniejszego od Malejczyków ludu, który ma czoło i nos mniej plaski, włosy długie, proste; lud ten samem tylko zajmuje się rolnictwem, ale tak jest srogi, i/, podczas uroczystości i obrzędów religijnych zabija na ofiary ludzi. Nazyw ają go Orang-IJayuk. Na skórze w ielu jego osób widać luskowate liszaje które mają być skutkiem mody, a nie choroby, gdy/, chcąc się okazać takiemi, ludzie ci według zapewnienia Slamłord Kalłles, nacierają syfie ciało pewntnii ziołami.
(2) Boniewa/, żuchwy Murzynów dłuższe są niż u ludzi białego pokolenia, potrzeba im więcej było silniejszych muszkułów żuchwowych, jak to uważał Sam. Thom. Soemmer ring, (Leber die korperliche, «tc- 1784.) Tylna cześć szyi mniej jest wklęsła niż u białych, a to z przyczyny przypłaszczenia tyłu głowy i cofnienia w tył jej otworu; ich kości jarzmowe są bardzo mocne. Ich natylki większe są niż u ludzi białej rasy. (Pechlin, De habitu, et coloreAethiojium), skóra jedw abisto-gładka czyli tłustawa, miękka; zrobione na niej blizny bywają białawe. Zdarza się widzieć między Murzynami ludzi, u których przednie zęby naturalnie są kończaste, podobnie jak u drapieżnych zwierząt. U większej części Murzynów broda zarastać zaczyna dopiero w dwudziestym czwartym roku, co jest za bardzo późno na tak lubieżną rasę. Murzyui także, w porównaniu z białymi, za długie mają ramiona.
Yolney, najpierwszy mniemał, że Kgipcyjanie są Murzyni, podobnego byli zdania Bruce i lieeren; lecz Brown, podróżnik do Darfour, zbił zdanie Yolneya, i wykazał, że mumije mają wszystkie cechy białej rasy, co także wy łuszczył Blumenbach.
Teraźniejsi Koptowie okazują się być wyraźnie potomkami dawnych Egipcyjan; mają oni śniadą cerę Araków, włosy kędzierzawe, ale nie wełniaste, czarne, język podohuy do arabskiego i syryjskiego, a nie jedno-sylabny, jak jest większa część murzyńskich języków.
Uw ażał także Brown, że ludzie koloru czarnego, rozciągają sie dalej na polnoc w zachodniej części Afryki, aniżeli ku tej stronie w części wschodniej. Mieszkańcy Fezzann są czarni, a przecież nie są Murzynami, a Kgipcyjanie pod tąż szerokością mają kolor ciała oliwkowy; ale Fezzan ie żenią sie z czarnemi niewolnicami, co się bynajmniej nie zdarza u Egipcyjan.