scandjvutmp9c01

826

Skoroś dla wiary w Rzymie oskarżona, Przytulasz córki najmilsze do łona,

0    męstwo prosisz dla nich i dla siebie Tego, co mieszka na ziemi i w niebie.

W sercu wzmocniona przed tyranem stajesz, Obelg okropnych od niego doznajesz,

Wszystkim pokusom stawisz czoło mężnie,

Bronisz swej wiary przed wrogiem potężnie. Jawnie wyznajesz, żeś córką Kościoła,

Że Cię od Zbawcy nikt odwieść nie zdoła,

1    z Nim królujesz, wraz z swomi dziatkami. O święta Zofio, módl się dziś za nami.

Módl się za nami w czasach tych straszliwych. Gdzie tyle ofiar pada nieszczęśliwych.

Bo chociaż ciała dziś nie zabijają,

To jednak gorsza, wiarę wydzierają.

Wiarę tę świętą, cośmy z przodków wzięli. Którą nam Ojce w sercach zaszczepili, Którąśmy z piersi matek swych wyssali. Twoja przyczyna niech ją w nas ocali.

Do św. Zyty.

42.

Tyś w dzieciństwie Jezusowi,

Jak swemu Oblubieńcowi,

Duszy uczucie i serca bicie Poślubiłaś należycie.

Pogardziłaś rozkoszami,

Światowemi uciechami,

Ozęstoś mawiała: „Jam się zrodziła, . Ażebym Bogu służyła".