j.udomir Sawicki: hydrografia zinm polskich
26 7
w pierwszej części (10 km) spada o 600 m. Wyniesiony przez nią z gór materyał usypany został w ogromny stożek o długości 27 km koło Drahomyśla, którego objętość ocenia się na 25—30 mil. m3. Nagła zmiana kierunku Wisły koło Strumienia ku wschodowi zgadza się z nagłą zmianą spadku (0 25— 0 38%o)- Z tego powodu wytwarzają się tu bardzo liczne zakręty aż po Kraków, które powodują ogromny
Rys. 2. Przyrost dorzecza Wisły.
Podziałka: 1 mm długości = 13 km; 1 mm szerokości = 1750 km*.
(87°/0) rozwój koryta w dolinie szerokiej: zostaną one przez regulacyę znacznie, miejscami o 19°/0 ich długości skrócone (§ 28). Szerokość koryta rośnie od Czarnej wody (20 m) do 70 m koło ujścia Przemszy i do 120—180 m pod Krakowem. Inną właściwością tej części Wisły jest jej względne ubóstwo w dopływy lewe, a obfitość dopływów prawych.
Pod Krakowem Wisła przełamuje się w miejscu cieśniny mioceńskiej przez stare pokłady sudeckie i zwęża się do 80 m. Poniżej Krakowa przepływa równinę Małopolską u stóp wyżyny Małopolskiej