tpn w alpach i za alpami
0701

IX.

CAMPO SANTO.—WIEŻA POCHYŁA.—KATEDRA.—CHRZCIELNICA.— KOŚCIOŁY WŁOSKIE I OBRZĄDKI. — GALILEUSZ. — TYPY.

Wszystkie te z wieczora odświeżywszy sobie pizańskie wspomnienia, następnego ranka poszłam ciekawości jćj zwiedzać.

Jest ich tam głównych cztery, a te jedna obok drugićj, jakby na tacy, dla zwiedzających przyrządzone stoją.

Już prawie za miastem, na szerokim placu, pustym, smutnym i porosłym trawą, dumnie się wznosi poważna katedra. Z jednćj strony ma sławną swą pochyloną wieżę, z drugićj kaplicę do chrztu przeznaczoną, z trzecićj opasany murem cmentarz.

Cmentarz nazwany tam Campo Santo (pole święte), najpiękniejszy jaki w życiu widziałam, do najpiękniejszych w świecie liczyć się zapewne może. Boki jego otwartą opasane galeryą, dłutem i pędzlem ozdobioną, a środek napełniony ziemią, przed łaty okrętami z Jerozolimy sprowadzoną, świeżą pokryty jest darniną.

Freski tej galeryi, dawnych mistrzów pędzla, dużo ucierpiały od morskiego wiatru, przesiękłego solą; lecz groby, posągi tak dawne jak tegoczesne, lecz ostrołukowe gotyckie okna, rozasami ozdobne, dające światło galeryi a wyjście na środek, wspaniałe tworząc pośmiertne muzeum, doskonale harmonizują, a nawet podsycają melancholiczne Pizy wrażenia.

Gdy przy słoika schyłku te okna długie swe cienie na starożytne sarkofagi, na ich marmurowe rzucą figury, lub gdy przez