tpn w alpach i za alpami0601

246

Robert jedynego miał ale wielkich nadziei syna, i tego z największą boleścią serca stracił. Zostały mu po nim dwie tylko wnuczki: Johanna t Marya.

Lękając się żeby synowcowie jego, węgierscy książęta, nie rościli praw do Neapolu, dość zresztą dobrze opartych, lękając się zaburzeń jakieby ztąd pod kobiccćm berłem w kraju wyniknąć mogły, przemycił te dwie linie nowym połączyć węzłem, te dwa w jeden zlać interes.

Napisał do węgierskiego króla, żeby mu przysłał młodszego syna swego, Andrzeja, a ten wychowawszy się na neapolitańskim dworze, połączony z Johanną, starszą wnuczką jego, miał tron z nią podzielać.

Węgrzyn przystał na to; przysłał syna z nauczycielem i licznym dworzan orszakiem.

Andrzej i Johanna mieli po lat siedm, gdy ich zaręczono. Hi-storya twierdzi, że Robert poznawszy wkrótce słabe Andrzeja zdolności, chciał żeby Johanna rządziła, a on tyłku był mężem królowćj, jakich teraz wielu w<dzimy. Mówią, że kazał swój wnuczce odpowiednie do tak wielkiego powołania dać wycho-wjnie, co daje się spostrzegać wciągu jej awanturniczego życia.

Robert umarł w roku 1343, o Johanny panowanie tak odznaczający tworzy ustęp w Neapolu, a nawet w świata dziejach, jej pam:ęć tuk często się spotyka w dawnej jćj stolicy, iż warto osobny poświęcić jej rozdział.

Konicu tomu dru^le&o