50
Jeden z nich, Amedeusz I, w 1048 roku łącząc się z sukces-sorką hrabiów Suzy, dostaje w posagu znaczną część Piemontu, ze znakomitemi Turynu i Aostu miastami. Nieprędko poićm. bo aż 1416 roku, Amedeusz VIII otrzymuje od cesarza Zygmunta tytuł księcia (Duc de Savoie), którym trzynastu i następców jego się szczyci.
Syn Amedeusza VIII, Ludwik, ożeniwszy się z Anną de Lusi-gnan, rości prawa do Jerozolimy i Cypru tronów, a lubo te, co do skutku, zostały na zawsze czezemi, mieszczą się one jednakże aż do dziś dnia w tytułach panujących Sabaudyi książąt.
W szesnastem stuleciu książę Karol III, podczas wojny cesarza Karola V, (Charles-Quint) z Franciszkiem I, utrącą część kraju swego na korzyść Szwajcaryi, a syna jego, Filiberta Emma-nuela, Francya reszty pozbawia. Lecz Filibert, przezwany później żelazną głową (tćte dc fer) udoje się do Hiszpanii, tam w szeregach Filipa II dzielnie się odznacza; walecznością oręża swe odzyskuje księztwa, a te mu traktatem 1559 r. na zawsze przyznane.
Po Filibercie Eminanuelu, żelaznój głowy księciu, widzim już ciągle Sabaudyą z ojca na syna w prostćj przechodzącą linii
Piąty z następców Filiberta, Wiktor Amedeusz, otrzymuje traktatem turyńskim (podczas wojen o sukcesyą hiszpańską) księ-ztwo Monferratu i wielką część medi olańskiego księztwa, a pokój ulreehtski, w 1713 r., obdarza go Sycylią z królewskim tytułem. Lecz gdy Wiktor zrywa z Austryą, której wszyscy jego poprzednicy najwierniejszemi sprzymierzeńcami zawsze byli, by się do hiszpańskiej połączyć sprawy, karta się dla hiogo odwraca, a w 1720 roku widzi się zmuszonym w zamian Sycylii przy jąć daleko mniej-szćj wagi Sardynii wyspę.
Od tćjto epoki (10 stycznia 1720 roku), książęta sabaudzcy podpisują się Sardynii, Jerozolimy i Cypru królami, do których to szczytnych tytułów dodają w końcu „i książę Sabaudyi.”
Wiktor Amedeusz, drugi z imienia jako książę, lecz jako król pierwszy, jest tenże sam, co dziesięć lat po osiegnieniu tronu (w 1730 roku) w yrzekł się jego i koronę złożył.
Panowanie syna jego Karola Emmanuela 1 przez lat 43 chwałę i pomyślność krajowi przyniosło,