tpn w alpach i za alpami 85 01
79
Słońce już zaszło, ostatni z trzech dni się skończył. Cała przestrzeń czarnym kirem nocy się pokryła; lecz przyszłość floty, Iect; dowódzcy myśli i uczucia, sto razy pewno czarniejsze!
Columb rzucił lunetę, i już tylko dla dotrzymania słowa ma dać odwrotu rozkaz, gdy jakiś głos zawołał: „Ogień! ziemia!....
Zrazu dowierzać nikt nie śmić..... Wszyscy biegną, patrzą, i sto
głosów powtarza: „Ziemia! ziemia! ziemia!”
O któżby zdołał pojąć co się wówczas w sercu Krzysztofa działo? któż pojmie radości jego miarę? Ta chwila wszystkich przeszłych boleści zapewne była nagrodą, jak i wszystkich czekających go jeszcze (1).
Następnego ranka Columb wylądowywał na ziemi nowej, świeżćj, bogatćj w rośliny, bogatszej w perły i złoto. Przepowiednia jego się sprawdziła; skargi podwładnych ucichK
Mieszkańcy tego kraju uciekają zrazu przed niemi. Okręta biorą za skrzydlate potwory; ujrzawszy ludzi na koniach, mniemają iż człowiek i koń jest jedno i nierozdzielne stworzenie. Gdy się to w ich oczach dwoi, rozdziela, tćm większy obudzą postrach.
Ale to wszystko wkrótce się łagodzi. Columb pozyskuje przychylność panującego tam kacyka, mieszkańców obdarza paciorkami, odzieżą, zwierciadełkami, a w zamian dostaje od nich pełne garście pożądanego kruszcu i klejnotów.
Wyspę tę co mu zbawienie przyniosła, ochrzcił wówczas Columb Świętego Zbawiciela imieniem, S. Snhadore, i najprzód postawił w niój krzyż. Ze szczątków zaś rozbitych okrętów, wzniósł rodzaj małej twierdzy, w której część swych towarzyszy zostawiwszy, sam z resztą wraca co prędzćj do Hiszpanii, zdobycze swe u stóp Izabelli złożyć.
Tam go uwielbienia odgłosy, tryumfy i huczne spotykają uczty. Lecz Krzysztof nie traci w nich czasu. Nową, większą od pićrwszćj uzbraja flotę, 1500 do nićj otrzymuje ludzi, i do swych nowych spieszy krain, do pozostałych tam współbraci.
W powrocie odkrywa wyspy Marietgalandęt, S. Dominika, Gaadeluppy i kilka innych. Te zaledwo przebiegłszy, do samej
(') Działo się to 12 października 1492 r. (czterdzieści lat przedtem zrodziła się drukarnia. Cnto za wiek w odkrycia bogaty!)
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
tpn w alpach i za alpami 09 01 5 tok, w skromny już zmieniony strumyk, uciszonem mruczeniem, raczćj
tpn w alpach i za alpami11 01 105 dziś już nie będzie, bo ostatnia o siódmćj się skończyła. Idę do
tpn w alpach i za alpami42 01 / 135 żeby już. to do historycznych należało wspomnień. O! nie: a ten
tpn w alpach i za alpami31 01 74 Ale już ta nie postępował jak z marmurem. Zwykłym Innym malarzom i
tpn w alpach i za alpami36 01 79 Znając popędliwość papieża, wszyscy tam przytomni drżeli, nikt sło
tpn w alpach i za alpami43 01 185 z gotowemi już fajerwerkami. Uwiązują je tylko do kijów, uo drabi
tpn w alpach i za alpami 55 01 50 Jeden z nich, Amedeusz I, w 1048 roku łącząc się z sukces-sorką hr
tpn w alpach i za alpami 29 01 25 ii i biblioteka jźj, jak wnoszę, odnawiać się takie musi; a co w j
tpn w alpach i za alpami 82 01 76 * * Długi czas nie wiedziano i nie troszczono się z kogo i gdzie s
tpn w alpach i za alpami57 01 150 w symetrycznej świata tego budowie, piżeciwległym może się zdawać
tpn w alpach i za alpami89 01 182 Po tylu nadaremnych usiłowaniach, papież domyślił się, iż złotem
tpn w alpach i za alpami32 01 225 Gdy tak do późnego wieczora Cellinim się bawiłam, (którego dom pr
tpn w alpach i za alpami73 01 16 ryby sprzedają, a w pysznym amfiteatrze Marcella, żydostwo się zag
tpn w alpach i za alpami06 01 49 Lecz gdy przez niejaki czas ta się do Awinionu przeniosła, pałac i
tpn w alpach i za alpami46 01 so Taka owszem śmierć, powinnaby, zda mi się, najbardziej być pożądan
tpn w alpach i za alpami72 01 w gorg > na wszystkie strony, a wszystko lazurowym zdawało się prz
tpn w alpach i za alpami49 01 « 39 lodrnmie swe ustępuje berło, pod nie się chroni, jój się j«ko-ta
tpn w alpach i za alpami68 01 58 Lekarska sztuka, na puszczeniu krwi, okładaniu się i połykaniu lod
tpn w alpach i za alpami16 01 i 00 Przyrzekłam tóż wszystko czego żądała, a dowiedziawszy się (ak m
więcej podobnych podstron