tpn w alpach i za alpami 09 01
5
tok, w skromny już zmieniony strumyk, uciszonem mruczeniem, raczćj do miłego dumania niż do podziwu zniewala.
Natura ta, dość piękna i dzika, nie ma wszakże jeszcze kolo-. salnych zarysów Alp Szwajcarskich, ani tóż obudzą tych wielkich wrażeń co duszą wstrząsają, serce przenikają dreszczem. Wiedząc, że się w alpejskie panowanie wkroczyło, czegoś wspanialszego się oczekiwało. Trzeba do tego dodać wszystkie płomieniste uniesienia nad szczytnością tej niezrównanej przyrody, jakie nieraz od Francuzów słyszałam, gdy mi kraju swego wyliczali piękności, oraz samą nazwę pustyni, która już jakićjś wielkości wyobrażenie rodzi, by ocenie zawodu mego uczucie.
Lecz zawód nie jest dla mnie nowością—są może szczęśliwi, których on zadziwia lub gniewa—w życiu mojóm stal się rzeczą codzienną, jakby do warunków' jego należącą; tik, iż niegdyś wyrzekłam, że życie jest tylko zawodów pasmem, i dotąd nie odwołuję bynajmmćj zdania tego.
Tu mię zaś czekała rzecz daleko dla mnie rzadsza, bo przyjemność, a do tego niesjiodziewana.
Gdy się ku końcowi września wybierałam do GrandeCharlreuse, straszono mię tam zimnem, śniegiem, lawinami, całą srogośtią zwykle wczesnej w górach a tak niemiłej pory roku. Tymczasem znalazłam tam cieple słonce i najpiękniejszą wiosnę; a zamiast śniegu, pełno majowych kwiatów. Dizewa ani jednego me były straciły liścia, a mech i trawa najświeższą swą miały zieloność.
Ale la zieloność, te majowe szaty pozbawiały do reszty ową pustynię tego charakteru dzikićj surowości, jakiego jej właśnie brakło.
Podstawą piękności jest harmonia. Do rysów wyrazu strój i barwy muszą iść w pomoc, inaczej im szkodzą.
Znałam niegdyś w Paryżu zawołaną włoską piękność. Była wysoka, chuda, śniada i blada; rysy miała ściągłe i wydatne; włosy jak węgiel czarne, oczy duże, by stre i mocno roztwarte (1). Zwykle albo zupełnie w bieli lub całkiem czarno się ubierała, ze sró-brną girlandą we włosach. Gdy weszła, wszystkie oczy na nią się zwróciły; nikt piękności jćj nie przeczył, lecz dziwiono się zwykle
(1) Słynna z wielu względów księżna Belgnjoso.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
tpn w alpach i za alpami 85 01 79 Słońce już zaszło, ostatni z trzech dni się skończył. Cała przestr
tpn w alpach i za alpami11 01 105 dziś już nie będzie, bo ostatnia o siódmćj się skończyła. Idę do
tpn w alpach i za alpami42 01 / 135 żeby już. to do historycznych należało wspomnień. O! nie: a ten
tpn w alpach i za alpami31 01 74 Ale już ta nie postępował jak z marmurem. Zwykłym Innym malarzom i
tpn w alpach i za alpami43 01 185 z gotowemi już fajerwerkami. Uwiązują je tylko do kijów, uo drabi
tpn w alpach i za alpami74 01 64 się zbrodniarzowi okazując* ochroniło ofiarę jego- Ranny do szpita
tpn w alpach i za alpami 11 01 7 Najściślejszej oddani samotności, w dni tylko uroczyste wolno im do
tpn w alpach i za alpami 30 01 26 Yoltaire pożerany żądzą znaczenia i sławy, wszystkich najrozmaitsz
tpn w alpach i za alpami 49 01 44 jego posiadać własności. Jedne całkiem od stóp do szczytu się żarz
tpn w alpach i za alpami 93 01 87 Piękna to rzecz zapewne epopeja i ody, ale do nich więcćj trzeba j
tpn w alpach i za alpami13 01 107 * Co ci o wnętrza kościołów powiedziałam, toż samo i do ich obrzę
tpn w alpach i za alpami52 01 145 Alighieri wziął z sobą małego synka. Dante posłany do ogrodu, gdz
tpn w alpach i za alpami89 01 182 Po tylu nadaremnych usiłowaniach, papież domyślił się, iż złotem
tpn w alpach i za alpami91 01 34 illuroinacyi, każdy z nich się spowiada, kommunikuje, jakby do śmi
tpn w alpach i za alpami06 01 49 Lecz gdy przez niejaki czas ta się do Awinionu przeniosła, pałac i
tpn w alpach i za alpami50 01 93 List po zgonie Urbana (tego ukochanego sługi) do Vasarego pisany,
tpn w alpach i za alpami18 01 108 lecz że jeżeli Andzolina nie chce praw do niej stracić, to niech
tpn w alpach i za alpami46 01 139 Widok tych sześciu walecznych, dodał otuchy uginającym się już Gw
tpn w alpach i za alpami 07 01 3 Lecz nietak to łatwo, jak się zdaje, skryć się przed ścigającą zawi
więcej podobnych podstron