tpn w alpach i za alpami 07 01
3
Lecz nietak to łatwo, jak się zdaje, skryć się przed ścigającą zawiścią. Brunon już obnażon z dostatków i przepychów świata, miał jeszcze bogatszą duszę, wyższy od innych umysł i pojęcie.
Schroniony w wiejskiem ustroniu w okolicy Langres, przekonał się niebawnie, iż niedość jeszcze daleko, niedość głęboko te swój natury przywary zagrzebał—przywary czy skarby—które-by rad był zapewne razem zinnemi dostatkami swemi przekazać tym, co mu je z zazdrości, goryczą okupywać zmuszali.
Dowiedziawszy się iż w okolicach Grenobli Alpy kryją wswćm łonie miejsce dzikie i puste, gdzie przez skały, urwiska i łomy, żadna jeszcze stopa ludzka przejść nie zdołała, prosił właściciela
0 pozwolenie zaniesienia tam swćj wzdętćj duszy, swego obolałego serca.
Właścicielem tym był Hugo biskup grenoblski, niegdyś uczeń Brunona.
Hugo uśmiechnął się na to, dość napozór dziwaczne żądanie, a przekonany iż ta pustynia nie może ani jemu ani nikomu żadnćj przynosić korzyści, darował mu ją na zawsze.
Tam, w środku, na sterczącej opoki ramieniu, zkąd oko w głęboką sięga przepaść, pokazują kaplicę, dotąd Świętego Brunona noszącą imię. Tam pierwotnie stał i szałas jego, ten szałas na który złociste zamienił pałace. Lecz gdy później rozgłos tego świętego schronienia, tego dobrowolnego ex-kanderza kapituły reimskiej wygnania, sprowadził mu kilku naśladowców, a ci oświadczyli szczerą chęć podzielania jego samotności, jego dumającego
1 bogobojnego życia, powstała nieco ponfżćj mała osada, która naturalnie przybrała od razu jakąś zakonną cechę.
Zakonnicy ci, bez żadnej jeszcze reguły, nie mogli wszakże sa-mćj się wyłącznie poświęcać modlitwie. Acz w najskromniejszych wymiarach określając życia swego potrzeby, musieli wszelako przemyślać o sposobie zaspokojenia ich, a zerwawszy zupełnie ze światem, ze swej dzikićj zmuszeni byłi wydobywać je pustyni. Zaczęto od trzebienia, kopania, budowania,' wkrótce przemysł i praca potrzebą wywołana, kilku fabrykom początek dały.
Lecz gdy następnie zgromadzenie to ludzi zniechęconych światem coraz się zwiększało, gdy razem z niemi przybywały dary,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
tpn w alpach i za alpami 57 01 52 Mimo to, teraźniejszy król sardyński, jak 1 poprzednicy jego, nic
tpn w alpach i za alpami 93 01 87 Piękna to rzecz zapewne epopeja i ody, ale do nich więcćj trzeba j
tpn w alpach i za alpami39 01 232 Tak to Florencja dała Polsce swych Pazzich, których imię na Paców
tpn w alpach i za alpami59 01 200 kiego to rodzaju były te ponęty, którym starożytni bohaterowie op
tpn w alpach i za alpami18 01 8 lecz że on gotów wysłuchać ich żądań i zadość uczynić. Juliusz Cesa
tpn w alpach i za alpami25 01 114 Mimo to wszystko, a może owszem dlatego. Amalfi, piękna swem malo
tpn w alpach i za alpami34 01 176 A poniew&ż w tym kraju jak w Dreznio lektyki są w modzie, nie
tpn w alpach i za alpami 24 01 20 miejsca nie znajdzie, wszędzie się uCzuje nie na swćm miejscu. W c
tpn w alpach i za alpami 29 01 25 ii i biblioteka jźj, jak wnoszę, odnawiać się takie musi; a co w j
tpn w alpach i za alpami23 01 116 on wszystkiego odmówiwszy, jak żył, tak i umarł wpośród cichej sw
tpn w alpach i za alpami43 01 136 —Nie otrzymał jeszcze—jeszcze nic się nieodzownego nie stało. Trz
tpn w alpach i za alpami09 01 202 W pierwszych jednak krokach okazał się dobrym i przychylnym ludow
tpn w alpach i za alpami46 01 238 Tam jeszcze oko ma się czem rozerwać. Widoki nieszpetne, mieszkań
tpn w alpach i za alpami50 01 242 fig- nagrobku na nić; się bielą. A te pyszne niegdyś ruiny, po kt
tpn w alpach i za alpami67 01 110 przysłała ci spis składających się na rozwiązłe kobiet}, pod jćj
tpn w alpach i za alpami71 01 114 co ją sławię i unoszę się nad mg. Rysy ich śmiałe, oczy bystre, p
tpn w alpach i za alpami74 01 117 z innemi, porywa i unosi. I dziwić się niepodobna, że Rzymianie i
tpn w alpach i za alpami90 01 133 mną gromadząc publiczność, stawał się rozmaitych nadużyć przyczyn
tpn w alpach i za alpami39 01 181 a ze dniem na słońce się wywlekał; zwał je swym jedynym przyjacie
więcej podobnych podstron