8
lecz że on gotów wysłuchać ich żądań i zadość uczynić. Juliusz Cesare odrzekł, iż nie mają innego żądania, jak swe uszanowanie złożyć Jej Królewskiój Mości, że jeśli ich liczne grono przeciwi się przepisom lekarskim, on sam prosi o zaszczyt, w imieniu wszystkich, ucałowania jej ręki. Jakób zamyślił się; ale nie śmiejąc nic odmówić Juliuszowi Cesare, którego zasługi pamiętał, kazał go do królewskiój zaprowadzić komnaty, a staremu Frau-cuzowi z niej odejść.
Gdy się tylko Juliusz ujrzał sam w obec królowój, zgiął przed nią kolano, wyznając iż ją zdradził, iż on jest przyczyną śmierci Pandolfa, lecz zarazem że przysiągł ją z terazniejszój oswobodzić tyranii, choćby to przyszło życiem jej męża okupić. Johanna nic dowierzając tak nagłćj zmianie, zaczęła mu przedstawiać trudności, prawie niepodobieństwo dokonania zamiaru tego. Juliusz wszystkie po kolei opory zbijał, gdy stary Francuz, ów argus królowój, znajdując rozmowę za długą, niespodzianym powrotem ją przerwał.
Johanna w nnjwiększój przez cały wieczór pozostała niespo-kojności. Z jednej strony wolność się bardzo jój uśmiechała, z drugiój, lękała się zdrady. Przyszła jój w końcu myśl, iż to być musi mężowski podstęp, dla uzyskania pretextu do stracenia jój; iż chce mióć dowody jakoby ona na życie jego czyhała; a w tem przekonaniu, całą tę Juliusza rozmowę wiernie Jakóbowi doniosła.
liurbon także nie miał powodów ślepego w słowach żony zaufania. Wyśledziwszy chwilę powtórnój bytności Juliusza, polecił Johannie najprzyjemniejsze dla niego przyjęcie; sam zaś skrył się za firankę, a tam podsłuchawszy rozmowy, już wątpić o zbrodniczych zamiarach Juliusza nie mógł.
Zanim jeszcze zdrajca wyszedł od królowój, straż zamkowa już miała rozkaz go przytrzymania. Juliusz Cesare śmiercią przypłacił ten, jak go mienił, szlachetności popęd, a Johanna w dowód wdzięczności za ocalone męża życie, nieco więcój uzyskała wolności
Korzystając z niej królowa, w dni kilka polóm pojechała do ogrodu bogatego jakiegoś Florentczyka, gdzie kazała sobie obiad przyrządzić. Publiczność o tera uwiadomiona, i ci co do Cesarego