WA308�7 II5947 NAUKA O LUDACH408 I

że posiadają własne pismo, jakkolwiek naśladowaniem jedynie indyjskiego będące ').

Azyjatycki Malajczyk w ogóle jest w sobie zamknięty, milczący, a przez swoje płaszczenie się przed wyższemi, wyniosłość zaś i nieli-tościwe obchodzenie się z niższemu, przez swe okrucieństwa, mściwość i łatwa obraźliwość nie zasługuje wcale na przychylny o sobie obraz. On nie znosi ubliżenia, lecz on trwożliwie przestrzega granice osobi-stćj godności i stanu, zkąd się wyrodziła owa cei emonialność, która go cechuje. Lecz i on ma p^rwne chwalebne strony, które z nim godzą, mianowicie nadzwyczajną łagodność w obejściu z dziećmi, zachowanie się pełne powae,i i godności, grzeczność, ogładę w obejściu. W al-lace, któiw przez dłuższy czas żył pomiędzy Malajczykami i Papuana-mi, uważa tych ostauich jednakże za ludzi więcćj uzdolnionych. Pojedyncze pokolenia azyjatycko Malajskiego szczepu przedstawiają jednak tyle odrębności i tyle właściwych cech a ciekawych, że nie będzie od rzeczy przedstawić ich tutaj, aczkolwiek w krótkim zarysie.

a). Dayakowie ²).

Ubiór mężczyzn stanowi 4—5 łokci długa bawełniana płachta, przeciągniona pomiędzy nogami i potóm kilka razy w koło pasa okręcona, którćj końce z przodu i ztyłu są zwieszone. Kobiety noszą prócz tego krótką, przylegającą do ciała suknię. W niektórych okolicach są nadto króciutkie kaftaniczki z kory drewnianej zabarwionej lub materyi z ładnemi wzorami w użyciu, które mężczyźni noszą bez rękawów, kobiety zaś z rękawami. Dla ozdoby służą naranrenniki i nagolenniki ze słoniowśj kości, drzewa lub metalu i kulczyki rozmaitego kształtu. Dla ochrony przed słońcem lub deszczem, jako też i przy pracy w polu noszą oni obszerne, różnemi barwami upstrzone kapelusze. Prócz tego nosi każdy wojownik talisman, składający się z zębów dzikich zwierząt, kawałków drzewa, kamienia lub innego ma-

‘) Junghuhn, Die Battalaender. Berlin 1847. T. II, sfcr. 255.

²) K e s s e 1 Oscar: Ueber die Volksstaemme Borneos. Zeitschr, f. Erdkunde der Gesellschaft in Berlin. Neue Folgę. III, (1857) str. 877.—Buddingh Neer-lauds Ost Iniia. Reizen 1852—57, Rotterdam 1859—61. Perslaer M. T. H. Łihnographische besehrejving der llajaks. Zalt-Bommel 1870.

http://rcin.org.pl