63
mózg ludzki nie posiada wprawdzie żadnej głównej brózdy i żadnego głównego zawoju, któreby i u orangutanga się nie znajdowały, że jednak mózg ludzki nie przedstawia jedynie wyższego stopnia rozwoju, a mózg orangutanga li wstrzymania onegoż na niższym, lecz że rozwój obu odbywa się w innym kierunku, według innych podstaw i w żadnej chwili nie jest u nich jednakim itakim samym '). Jak na teraz jest to wprawdzie tylko przekonanie uczonego, cenionego wysoko przez swych współtowarzyszy, lecz ono się zgadza zupełnie z naszćm oczekiwaniem. Doświadczenie nas uczy, że choroby, śpiące jeszcze u rodziców w chwili płodzenia i wybuchające dopiero później, jednakże na dzieci się pizenoszą, powstając również i u nich dopiero później w wieku dojrzałym. JeżeL zatem już same przyczyny przyszłych zaburzeń są dziedziczne, to tym więcej muszą być dziedziczne różnice gatunku, rodzaju i rzędu. Ztąd wynika z koniecznością ten wniosek, że już podczas pierwotnego wskrzeszenia życia wskazanym zostaje stanowczo tak zarodkowi człowieka jako tez i małpy ostateczny morfologiczny kierunek i cel rozwoju. Ich powstanie można porównać z dwoma pokładami relsów, które od miejsca wyjścia długo na wspólnym nasypie obok siebie biegną, w końcu zaś, skręcając zgrabnie, na prawo i iewo się gubią. Bischoff przyznaje wreszcie, iż bardzo ścisłego badania na to potrzeba, aby przy tak nadzwyczajnem morfologicznym zbliżeniu pomiędzy mózgami człowieka, orangutanga, szympansa i goryla pochwycić ich różnice 2). Opierając się na wymiarach Rollestona utrzymuje Bischoff. że półkole mózgu wielkiego u człowieka głównie swą wysokością od półkól mózgowych małpy się różnią 3). Nie kładąc wreszcie wiele wagi na różnice ilościowe, spuszcza się widocznie z oka, że przy związkach chemicznych od ilości zależy i jakość związków7 rozmaitych ciał, że przez dodanie jednego atomu więcej tlenu z kwasu siarkowego powstaje kwas siarczany, że liczebne wzmocnienie drgań zmienia ciepło ciemne w świetlne, t. j. nerwy wzroku pobudzające i że przy liczbowych wielkościach mała zmiana ilości do wewnętrznych różnic 4) wielkiej doniosłości prowadzi.
1) Die Grossiiirnwindungen des Menschen. Miinchen 1868, str. 90.
2) 1. c. str. 101.
3) 1. c. str. 98.
4) Różnica ilościowa pomiędzy wielkościami
0,99999999
1
1,00000000