rzybl lżone rozwiązanie rozpatrywanego równania wyraża lig Ulem wzorem
3o) ygBn . , . ,
ęslość prądu w płytce oblicza się na podstawie wzorów (9,71), otrzymując
1 3u S wyB0 ,
■fx= ~—=i ,,7^—ri;(a ~-¥ )>’■ g ciy i(a +b )
1 8u Stoyflo , ,
---irry-Tr^1-/)-
g 8x 4(a +b )
a podstawie otrzymanych wyników można obliczyć straty wiroprądowe w płytce; znąjdujetny
U\
(H.II2)
trzymany wzór można stosować w przypadkach bardzo cienkich płytek o niewielkich rozmiarach sprzecznych.
L.4.3, Metoda Kantorowicza
Wyznaczymy przybliżone rozwiązanie u(x, y) równania Poissona w obszarze S ogra-czonym prostymi x=*a, x=b oraz krzywymi y=^(x), y=h(x) jak na rys. 11.6 przy dożeniu, że u(x,y)=Q na granicy tego obszaru. Jest to zatem przypadek szczególny igadnienia Diricbleta dla równania Poissona.
Ićł
0
Rys. 11.6. Obszar S ograniczony dwiema prostymi oraz tukami dwóch krzywych
x
Rozwiązanie rozpatrywanego zagadnienia brzegowego przyjmujemy w postaci
II
i-i
Izie: H*(jr, y) są znanymi funkcjami, które przybierają wartość zero na lukach krzywych =g(x) oraz y^h(x) ograniczających obszar S, natomiast ak(x), k=l, 2, ..., n są nie-iadomymi funkcjami, które wyznacza się na drodze minimalizacji funkcjonału. Wy-ienie (11.113) różni się od zależności (11.102) stosowanej w metodzie Ritza tym, że >ecnie współczynniki ak są funkcjami ~")Mirnr) "i umożliwia otrzymanie dokladniej-ego rozwiązania.
Podstawiając zależność (11.113) do funkcjonału (11.44) i dokonując cwlkuwanja wzglę-dcm zmiennej _r, nti/ymujcmy funkcjonał, który można przedstawić w po^taej ogólnej*
b
f / da, da2 da„\
a
zależnej od niewiadomych funkcji ak(x).
układu równań Eulera
Warunkiem koniecznym istnienia ekstremum funkcjonału (N.I14) jest spełnienie
dG |
d |
cG |
da. |
d.v |
da\ |
dG |
d |
dG |
da 2 |
dx |
da'2 |
dG |
d |
SG |
da„ |
dx |
da’„ |
, =0,
gdzie: a'k= — , k—1,2, Funkcje nt(-v) wyznaczamy, rozwiązując ten układ
dx
równań różniczkowych przy warunkach brzegowych iik(a)-aK(b)=0, k = 1,2, ..., n.
Przykład 3. Rozpatrzymy prostokątną płytkę metalową, omawianą w p. 11.2.3 i w przykładzie 2. Wyznaczenie prądów wirowych w tej płytce sprowadza się do znalezienia rozwiązania u(x, y) równania i Poissona (11.46), spełniającego warunki brzegowe (11.47).
Przybliżone rozwiązanie tego równania przyjmiemy w postaci
M v.
■ A f.v) cos
(11.116)
powyższa funkcja jest równa zeru dla y = +l>.
Podstawiając zależność (11.116) do funkcjonału (11.110), otrzymujemy
. . ,,d/t\'1 2 tr*’ . ny Jt/1 ,
!{A)= | | l ( — ) cos vr J A' t.v) sin* — +j ho-raBo > < 1 > cos 2/) li
a —b
^óxj 2 h 4 b‘ 2 h
i wykonując całkowanie względem y znajdujemy w wyniku
i d >
HA) = b
K ?wnanie F.tilcra przybiera postać
di .
(11.117)
i II 11*1
r ó li i (f
(d A \
a, A , ■ I oznacza funkcję podcałkową całki występującej we wtór /r (11 II h N» |H>d
stawie wyrażenia (11.118) otrzymujemy równanie różniczkowe
tli 11*1
d.-l ft' 4(i))'u/)„
, /li t) .j
iii" 4/> , rr