klsti279

aro?

. Moszyński: kultura ludowa słowian

tobolscy. Ten sam typ powtarza się wreszcie i gdzie indziej w Azji, a fn. i — na najdalszych wschodnich krańcach tego lądu (Chiny etc.).

318. Przęślica krążołkowa jest dla nas bezporównania bardziej zajmująca. Charakteryzuje ją krążołek czyli krężel, t. j. mniej lub więcej stożkowate drewniane zakończenie, nasadzane na czop części dolnej albo nieruchomo z nią złączone (ob. fig. 281 i 283, 4). Ten typ narzędzia widzimy przedewszystkiem w rdzennej Polsce oraz

sko (j. w.). —5 i 6. Przęślice Ćićów, Monte Maggiore, Museum fur Volkskunde w Wiedniu. — 7. Cisów, pow. Kielce, Małopolska. — 1, 2, 5, 7 rys. autor.

na Małorusi (w kierunku wschodnim co najmniej aż do pow. skwirskiego gub. kijowskiej); dalej — na południowym wscho-dziezadnieprzańskiej Białorusi, następnie —■ w niektórych okolicach Ru-munji, bardzo pospolicie w Bułgarji, wreszcie — w północnej i płd.-zachod-niej Serbochorwacji,gdzie krążołki często stanowią jedną całość z pozostałą częścią przęślicyidająfor-my przejściowe do „pro-fitek* na przęślicach igli-cowatych. Poza Słowiańszczyzną znajdujemy typowe przęślice krążołko-we w Grecji oraz (ze zdejmowanym krążołkiem) w centralnej Anatolji. Czy istnieją one dalej w głębi Azji, niestety, po-281. Przęślice krążołkowe. — 1. Brenno, pow. Leszno, wiedzieć narazie nie moż-Wielkopolska. — 2. Brzezinki, pow. Kielce, Małopol- na, ponieważ brak nam ska. — 3. Oreiak, Trojańsko, Bułgarja (wg Kostova, _prawj_e zupełnie wiado-' » pod fig. 282, str. 31, fig. 6). - 4. Kolibite, Trojan- _moj-_{d Q przęślicach} środ-

kowo-zachodnio- i środ-kowo-azjatyckich¹. Już sam rozległy i przerywany zasiąg omawianego typu, świadczy, że nie jest on pochodzenia nowszego. Także i typologicznie bynajmniej się jako taki nie przedstawia. Krążołek tej przęślicy wcale nie zawsze bywa, jak to nie-

1

Zresztą Kirgizi i Karakirgizi przęśiic nie używają.