Lalka - Opracowanie 637
zdobył olbrzymią sumę dwustu pięćdziesięciu tysięcy rubli; po krótkiej rozmowie Wokulski pyta o rodzinę Łęckich.
4. Portret Tomasza Łęckiego, zrujnowanego arystokraty, i jego córki, Izabeli; wiadomość, że weksle Łęckiego zostały przez kogoś wykupione.
5. Wokulski stara się o Izabelę: ofiaruje dużą sumę krewnej Łęckiej, hrabinie Karolowęj, zajmującej się działalnością dobroczynną, zawiera znajomość z Łęckim, wspólnie planują założenie spółki do handlu ze Wschodem, angażuje się w kwestę, w której uczestniczy Izabela, wykupuje zastawiony serwis i weksle Łęckiego; Izabela domyśla się, że wszystkie te zabiegi są obliczone na to, aby ona zwróciła na niego uwagę.
6. Łęcka składa wizytę w sklepie Wokulskiego, rozmawia z nim na temat sreber, kupuje rękawiczki przyjmując umizgi Mraczewskiego, Wokulski obserwuje scenę, cierpi, ostatecznie stwierdza jednak: „w rezultacie nic mnie to nie obchodzi".
7. Wokulski wspomina pierwsze spotkanie z Izabelą w teatrze i stan, w jaki popadł ujrzawszy ją; rozmyśla o rozmowie ze swoim przyjacielem, doktorem Szumanem, na temat miłości idealnej; spotyka dawnego pracownika, Wysockiego, któremu postanawia pomóc, następnie przemierza Powiśle, dzielnicę zamieszkaną przez najbardziej ubogich; po powrocie do sklepu spotyka baronostwo Krzeszowskich, zwalnia Mraczewskiego i przyjmuje nowego subiekta, pana Ziębę.
8. Kwesta: Wokulski ofiarowuje wysoką sumę, czym zwraca uwagę kwestujących — hrabiny Karolowęj i Izabeli, ta pierwsza zaprasza go do siebie; podczas gdy obie panie zastanawiają się, czy zaproszenie nie było zbytkiem łaski dla zwykłego kupca, jakim jest Wokulski, on obserwuje młodą dziewczynę, zapewne lekkich obyczajów, która z pokorą klęka pod krzyżem, potem jego uwagę zwraca młoda, skromnie ubrana kobieta z córką (pani Helena Stawska); po wyjściu z kościoła Wokulski rozmawia z dziewczyną i oferuje pomoc.
9. Wokulski w pałacu Karolowęj - zdaje sobie sprawę, że jest traktowany chłodno i z dystansem, jako ktoś z niższej sfery, jedynym przyjemnym momentem wizyty jest rozmowa z prezesową Zasławską, związaną wielką miłością ze stryjem Wokulskiego, także Stanisławem.
10. Czerwiec: kontakty Wokulskiego z panią Meliton, która informuje go o każdym wydarzeniu w życiu Izabeli; spotkanie w salonie księcia i rozmowa o spółce, Wokulski orientuje się w niekompetencji i braku wiedzy o podstawowych sprawach ekonomicznych, jakie wykazują arystokraci, odtąd jego zabiegi wokół spółki to kolejny sposób, aby zbliżyć się do ukochanej; spotyka u księcia młodego naukowca, Ochockiego; rozmawiają o kobietach, miłości i... maszynach latających; Wokulski cierpi coraz bardziej, napadnięty podczas spaceru nie waha się prowokować napastników, padają słowa „zabij mnie (...) bronić się nie będę... ”.
11. Wokulski otrzymuje wiadomość, że Łęcki zamierza sprzedać swoją kamienicę i postanawia ją kupić, w tym celu poleca znajomemu Żydowi, Szlangbaumowi, aby w jego imieniu uczestniczył w licytacji, staje się też właścicielem klaczy wyścigowej, którą nabywa od baronowej Krzeszowskiej.
12. Dzień wyścigów: Wokulski spotyka Łęckich i dowiaduje się, że zakupem klaczy zrobił Izabeli wielką przyjemność, jest szczęśliwy, zwłaszcza, że koń wygrywa
Lalka - ark. 21