Strona 171/344
Spis treści - Wstęp do nauki o komu... o
W. 1'narek Wslfp <h iMiifti i' Awmmfcouwm/. Wiriuw* 2UOS. ISBN 978-RJ-6(1SM-14.6. C by WA.P 200*
pi osuwyui {ićoj
0 2. Rodzaje prasy (126)
0 3. Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej (128)
£3 4. Typologia gazet (131)
£3 5. Typologia czasopism (134)
Q 6- Typologia stacji radiowo-telewizyjnych (140)
0 7. Sieci komputerowe (144)
0 8. Agencje informacyjne (145)
0 9. „Nowe media" (146)
0 10. Typologia krajowych systemów medialnych (149)
0 11. Koncepcje
dziennikarstwa (152)
0 12. Pytania i zagadnienia kontrolne (155)
63 Rozdział vm. Funkcje komunikowania (156)
£3 1. Funkcja a rola (159)
£3 2. Klasyfikacje funkcji komunikowania (163)
Q 3. Wpływ mediów na społeczeństwo (177)
0 4. Pytania i zagadnienia kontrolne (181)
63 Rozdział IX. Główne orientacje w badaniach komunikaqi publicznej (182)
0 l. Badania na Wschodzie (184) 0 2. Badania na Zachodzie (186)
ffl O 3. Orientacje w nauce o
komunikowaniu masowym (190)
0 4. Teoria zintegrowana (198)
5. Pola zainteresowania badawczego (200)
6. Organizacje i towarzystwa naukowe (206)
7. Pytania i zagadnienia kontrolne (208)
63 Rozdział X. Tradycje badań nad komunikowaniem masowym w
Węgierski socjolog, Bela Buda, wyróżniał siedem następujących funkcji środków komunikowania masowego:
■ uczą i kształcą,
■ rozładowują napięcia,
■ pobudzają i wzmacniają różne motywacje,
■ wzmacniają poznawczy system jednostki,
■ przyczyniają się do pojawienia się nowych postaw lub ich przekształcenia,
■ zapoczątkowują nowe motywacje,
■ powodują zmiany w zachowaniu się jednostek (Buda 1971).
Niewiele krótsza niż lista Moellera jest lista funkcji środków masowych sporządzona przez ekspertów UNESCO do spraw polityki i planowania w zakresie komunikowania. Zawiera ona osiem następujących punktów:
■ informowanie (dostarczanie informacji w formie dostępnej i użytecznej dla odbiorcy),
■ socjalizacja i integracja (umożliwienie uczestnictwa społecznego), w tym zachowanie tradycji i wartości kulturalnych oraz wprowadzanie innowacji,
■ ekspresja i transmisja kultury oraz rozrywka i rekreacja,
■ rządzenie (media stanowią kanały informacji od rządu do społeczeństwa i odwrotnie),
■ kierowanie i zarządzanie,
■ udział w życiu gospodarczym (same media są przedsiębiorstwami, ale też stymulują rozwój ekonomiczny),
■ oświata i wychowanie (media upowszechniają wiedzę i kształtują systemy wartości) (UNESCO 1972).
Bodaj najdojrzalszą listę funkcji komunikacji społecznej przedstawili autorzy unescowskiego raportu Many Voices, One World z roku 1980; znalazły się na niej:
■ informacja (fakty, obrazy, opinie, żeby móc funkcjonować),
■ socjalizacja (żeby być członkami grupy),
■ motywacja (promocja celów, stymulacja wyborów i aspiracji),
■ debatowanie (żeby uzgadniać i wyjaśniać),
■ edukacja (dostarczanie wiedzy, a także kształtowanie charakteru i umiejętności),
■ promocja kultury (przekaz dziedzictwa, budzenie wyobraźni i potrzeb estetycznych),
■ rozrywka (dla rekreacji i zabawiania się) oraz
■ integracja (żeby wszyscy mieli dostęp do tego, co ważne) (Many Vom 1981: 14-15).
Zapisano zrzut ekranu
kliknij, aby wyświetlić