Strona 177/344
Spis treści - Wstęp do nauki o komu... o
W. 1'narek Wslfp <h iMiifti i' Awmmfcouwm/. Wiriuw* 2UOS. ISBN 978-RJ-6(1SM-14.6. C by WA.P 200*
pi osuwyui {ićoj
0 2. Rodzaje prasy (126)
0 3. Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej (128)
£3 4. Typologia gazet (131)
£3 5. Typologia czasopism (134)
Q 6- Typologia stacji radiowo-telewizyjnych (140)
0 7. Sieci komputerowe (144)
0 8. Agencje informacyjne (145)
0 9. „Nowe media" (146)
0 10. Typologia krajowych systemów medialnych (149)
0 11. Koncepcje
dziennikarstwa (152)
0 12. Pytania i zagadnienia kontrolne (155)
63 Rozdział vm. Funkcje komunikowania (156)
£3 1. Funkcja a rola (159)
£3 2. Klasyfikacje funkcji komunikowania (163)
Q 3. Wpływ mediów na społeczeństwo (177)
0 4. Pytania i zagadnienia kontrolne (181)
63 Rozdział IX. Główne orientacje w badaniach komunikaqi publicznej (182)
0 l. Badania na Wschodzie (184) 0 2. Badania na Zachodzie (186)
ffl O 3. Orientacje w nauce o
komunikowaniu masowym (190)
0 4. Teoria zintegrowana (198)
5. Pola zainteresowania badawczego (200)
6. Organizacje i towarzystwa naukowe (206)
7. Pytania i zagadnienia kontrolne (208)
63 Rozdział X. Tradycje badań nad komunikowaniem masowym w
jednostek terytorialnych w ramach Europy. Z integracją wiążą się społeczne procesy wzajemnego dostosowania jednostek i grup społecznych we wspólnej jedności, a także wytwarzania i pielęgnowania wspólnych wartości, norm, wiedzy i celów. W niektórych krajach Europy (np. w Niemczech) „funkcja integracyjna na rzecz całości państwa” przypisana jest mediom publicznym w prawie krajowym. I rzeczywiście póki telewizja publiczna czy państwowa nie ma w jakimś kraju konkurencji, jest predestynowana do wypełniania funkcji integracyjnej choćby jako pochodnej funkcji informacyjno-wychowawczej; wypełnia ją wieczorny dziennik telewizyjny, który gromadzi przed ekranami czasem miliony telewidzów. Integrującą moc zawierają w sobie m.in. przekazy (nawet całkowicie pozbawione wątków integrujących) informacyjne, komentujące i rozrywkowe przez to, że podrzucają całej potencjalnej publiczności ten sam serwis. Z chwilą pojawienia się telewizji komercyjnej z dziennikami różnej treści można ją podejrzewać o pełnienie funkcji dezintegrującej. Każdy program bowiem ma swoją własną publiczność, której dostarcza treści nieznanych odbiorcom innych programów. Jednakże w praktyce programy telewizyjne głównego nurtu upodabniają się do siebie, bo współzawodnicząc ze sobą o tę samą publiczność, korzystają z wyników tych samych lub takich samych badań preferencji potencjalnej publiczności.
Z integracyjną funkcją komunikowania masowego ściśle się wiążą teorie odnoszące się do wpływu mediów na świadomość, postawy i zachowania ich odbiorców a pośrednio całego społeczeństwa, w którym owe media funkcjonują. Do tych teorii należą z jednej strony teorie wyjaśniające, jakie mechanizmy sprzyjają pozytywnie ocenianemu oddziaływaniu mediów, z drugiej zaś teorie tłumaczące ich niepożądaną rolę w hamowaniu procesów integracji społecznej. Pierwszą grupę teorii reprezentuje m.in. koncepcja wskaźników kulturalnych (cultural indicators) George’a Gerbnera (Gerbner i in. 1978), nazywana też teorią kultywacji (Chandler 2000), a także hipoteza porządku dziennego (McCombs, Shaw 1972; McCombs, Shaw 1993) (agenda setting effect) Maxwella E. McCombsa, zwana też hipotezą tematyzacji, oraz teoria spirali milczenia (Schweigespirale) Elisabeth No-ellc-Ncumann (Nocllc-Ncumann 1980); grupę drugą współtworzą teorie skupiające uwagę na mechanizmach wspierających indywidualizację, dyferencjację, frag-mentalizację, a więc służących raczej dezintegracji niż integracji społeczności, koncepcja kodu ograniczonego Basila Bernsteina (Bernstein 1966) czy hipotc luki wiedzy (knowledge-gap) Phillipa J. Tichcnora, która bywa też nazywana lii informacji lub luką w dostępie do informacji (Tichenor, Donohue, Olien 1970).
Zapisano zrzut ekranu
kliknij, aby wyświetlić