Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20093638

Wstęp do nauki o komunikowaniu - Walery Pisarek - iLibrary Reader

EU U?    & a O □    ^    & Limitwydruku:10

Strona 178/344

MM

O Q O v*j 1 (">/1

_Następna strona (Page Down)|

Spis treści - Wstęp do nauki o komu... o

W. Pisarek U

ISBN 97*. 43

pi asuwyui

0 2. Rodzaje prasy (126)

0 3. Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej (128)

0 4. Typologia gazet (131)

0 5. Typologia czasopism (134)

0 6. Typologia stacji radiowo-telewizyjnych (140)

0 7. Sieci komputerowe (144)

0 8. Agencje informacyjne (145)

0 9. „Nowe media" (146)

0 10. Typologia krajowych systemów medialnych (149)

0 11. Koncepcje

dziennikarstwa (152)

0 12. Pytania i zagadnienia kontrolne (155)

Ol Rozdział vm. Funkcje komunikowania (156)

£3 1. Funkcja a rola (159)

£3 2. Klasyfikacje funkcji komunikowania (163)

Q 3. Wpływ mediów na społeczeństwo (177)

0 4. Pytania i zagadnienia kontrolne (181)

Ol Rozdział IX. Główne orientacje w badaniach komunikaqi publicznej (182)

0 l. Badania na Wschodzie (184) 0 2. Badania na Zachodzie (186)

15 (O 3. Orientacje w nauce o

komunikowaniu masowym (190)

0 4. Teoria zintegrowana (198)

0 5. Pola zainteresowania badawczego (200)

0 6. Organizacje i towarzystwa naukowe (206)

0 7. Pytania i zagadnienia kontrolne (208)

Ol Rozdział X. Tradycje badań nad

komunikowaniem masowym w

Itelix iLibrary Reader

178 Wstęp °*° ^nauki o komunikowaniu

Zgodnie z teorią kultywacji media zniekształcają obraz rzeczywistości, by zwiększyć zainteresowanie potencjalnych odbiorców swoją zawartością. Odbiorcy traktują ten zdeformowany obraz rzeczywistości jak prawdziwy i bardziej godny zaufania niż sama postrzegana rzeczywistość, co następnie istotnie wpływa na opinię publiczną i zachowania społeczne. Głównym argumentem na rzecz tej teorii są wyniki konfrontacji medialnego obrazu świata z obrazem świata oglądanym własnymi oczami, a w szczególności to, że obraz rzeczywistości u osób, które często i długo oglądają telewizję, bliższy jest temu medialnemu obrazowi rzeczywistości niż samej rzeczywistości, a także bliższy niż obraz rzeczywistości osób, które rzadko oglądają program telewizyjny. Ponadto osoby mniej i bardziej wykształcone, ale często oglądające telewizję różnią się w opiniach między sobą mniej niż osoby mniej i bardziej wykształcone, ale nieoglądające telewizji w ogóle lub oglądające ją bardzo rzadko. Osoby często oglądające telewizję bez względu na wykształcenie przeceniają na przykład prawdopodobieństwo, że mogą paść ofiarą przemocy, a nie doceniają wielkości udziału starych ludzi w społeczeństwie (bo telewizja stosunkowo rzadko ich pokazuje).

Zniekształcenia obrazu świata przedstawianego w mediach wynikają - zdaniem norweskiego medioznawcy Johana Galtunga - z nadmiernego faworyzowania przez media masowe wydarzeń, które (1) dotyczą krajów należących do elity państw (elite nations) i elity mieszkańców tych krajów (elite people), (2) dają się przedstawiać jako wynik działania jednostek i (3) mają negatywne skutki. Tymi trzema czynnikami powodującymi deformację rzeczywistości medialnej są zdaniem Galtunga clitaryzm, personalizm i negatywizm. Ameryka Północna i Europa Zachodnia, składające się na „Pierwszy Świat”, narzucają całemu światu swoją „kosmologię” z jej:

podziałem na centrum i peryferie, wiarą w postęp (dokonujący się oczywiście w centrum), fragmentacją rzeczywistości, ideą, że człowiek ma panować nad przyrodą, hierarchicznością i współzawodnictwem.

Hipoteza co do układania przez media porządku dziennego rozmów i myśli swoich odbiorców a pośrednio całej społeczności, w której te media funkcjonują, sformułowana została na początku lat 70. ubiegłego wieku. Zdaniem jej twórców, żeby zacytować Maxwella E. McCombsa:

Zapisano zrzut ekranu

kliknij, aby wyświetlić

Chociaż media masowe mogą wywierać niewielki wpływ na kierunek i intensywności postaw, formułuje się hipotezę, że to te media ustalają porządek dzienny każdej kampanii politycznej, wpływając na wyrazistość postaw wobec kwestii politycznych.

Wstęp do nauki o ko...

Picasa 3

i<) 13:36