skanuj0173 bmp

174 CZĘŚĆ III. System ochrony zdrowia w Polsce w dobie reformy

„Lekkie”, odciążone od dawnych zadań, Ministerstwo Zdrowia już nie musi i nie jest też w stanie zapanować nad całością systemu opieki zdrowotnej w kraju. Nigdy zresztą nie panowało, bowiem mieliśmy i mamy nadal, choć w nieco okrojonej formie, inne „resortowe” służby zdrowia, zwane także „mundurowymi” - wojskowe, policyjne i do niedawna - kolejowe.

Strukturę systemu ochrony zdrowia i jego usytuowanie w państwie, w warunkach funkcjonowania kas chorych, ilustruje rysunek 6.

Rysunek 6.

Struktura systemu ochrony zdrowia

Źródło: Hibner E., Struktura systemu ochrony zdrowia w Polsce - dylematy okresu transformacji, „Przegląd Farmako-Ekonomiczny", pod patronatem Instytutu Leków, nr 3-4, Warszawa 2000,

s. 38-39

Dla zachowania ciągłości zadań publicznych, w warunkach nowej, uszczuplonej funkcji ministerstwa, konieczne było powołanie wyodrębnionych ze struktur ministerstwa, nowych urzędów centralnych. Ich zadania mają charakter typowo administracyjny i nadzorczy, a więc co do zasady nie powinny podlegać wpływom politycznym, zachowując daleko idącą niezależność. Przykłady takich funkcji i urzędów to Główny Inspektor Sanitarny (GIS) i nadzorowana przez niego inspekcja sanitarna oraz Główny Inspektor Farmaceutyczny (GIF) i nadzorowana przez niego