skanuj0120 bmp

120 CZĘŚĆ III. System ochrony zdrowia w Polsce w dobie reformy

1.3. Analiza systemu na podstawie skarg pacjentów

Analiza danych pochodzących z 17 kas chorych za pierwsze półrocze 2000 r. pozwoliła na identyfikację problemów związanych z jakością i dostępnością świadczeń zdrowotnych oraz zasad organizacji ich udzielania.

Ogółem do kas chorych w pierwszym półroczu 2000 r. wpłynęło 4894 skarg, w następujących kategoriach:

•    podstawowa opieka zdrowotna - 1 228

•    stacjonarna opieka zdrowotna - leczenie szpitalne - 881

•    opieka paliatywna, zakłady opiekuńczo-lecznicze - 23

•    hospicja - brak skarg

•    specjalistyczna opieka zdrowotna - 1 177

•    świadczenia stomatologiczne - 546

•    zaopatrzenie w środki ortopedyczne (i inne środki techniczne) - 477

•    świadczenia rehabilitacyjne - 54

•    leczenie uzdrowiskowe - 288

•    zaopatrzenie w leki i materiały medyczne - 41

•    pomoc doraźna i transport sanitarny - 179.

Najczęściej zgłaszane problemy odnoszą się do podstawowej opieki zdrowotnej, wśród których można wyróżnić najistotniejsze z nich:

•    odmowa kierowania do lekarza specjalisty i na badania diagnostyczne;

•    ograniczenie dostępności wybranego przez siebie lekarza w placówce służby zdrowia (brak możliwości rejestracji telefonicznej, nieprzyjmowanie pacjentów w nagłych wypadkach, brak informacji dotyczących godzin pracy lekarzy, karty praw pacjenta, niekompetencji rejestratorek);

•    odmowa wizyt domowych;

•    pobieranie opłat za badania i wizyty domowe;

•    odmowa wydawania zleceń na przejazd pacjenta środkami transportu sanitarnego;

•    problemy z udostępnieniem dokumentacji medycznej w przypadku zmiany lekarza lub przychodni.

W drugiej kolejności, z punktu widzenia liczby skarg, mamy do czynienia ze specjalistycznym lecznictwem ambulatoryjnym. Niezadowolenie pacjentów z tej formy świadczeń dotyczy głównie następujących okoliczności:

•    niewydawanie skierowań na badania diagnostyczne;

•    brak dostępności do lekarzy specjalistów, spowodowany wyznaczaniem „limitów”, ubezpieczeni czekają miesiącami na wizyty;

•    długie terminy oczekiwania spowodowane np. występowaniem jedynej poradni danego typu na obszarze działania kasy;

•    brak zabezpieczenia transportu sanitarnego;