Rys. 4. Wzniesienie cieczy w rurce kapilarnej
Wzniesienie cieczy w rurce kapilarnej jest przedstawione schematycznie na rys. 4.
Jak widać z rys. 4, promień krzywizny menisku R jest związany z promieniem kapilary następującą zależnością:
^* = cos0, (5-14):
R
gdzie: r oznacza promień kapilary,
R promień krzywizny menisku,
O kąt zwilżania ścianek kapilary przez ciecz, skąd:
R =
cos0’
(5.15)
Po podstawieniu równania 5.15 do 5.13 otrzymamy:
(5.16)
•h d.
g r
2cos0
Jeżeli ciecz dobrze zwilża ścianki kapilary, to 0 « 0, i cos 0 as 1 wtedy:
o = d = K h d. (5.1T)
Dla bardzo dokładnych pomiarów trzeba uwzględnić ciśnienie cieczy zawartej w menisku (ponad poziomem h) i wtedy wzór (5.17) przybiera postać:
W celu uniknięcia konieczności obliczania stałej K prowadzi się pomiary metodą porównawczą — w tej samej kapilarze wyznacza się h dla cieczy badanej oraz dla cieczy o dobrze znanej wartości a. Otrzymamy wówczas: dla cieczy badanej — ax = Khxdx, dla cieczy znanej — a = Khd.
Ponieważ obydwa równania zawierają tę samą stalą K, więc po podzieleniu obydwu równań (stronami) otrzymamy:
ax-a
U
hd *
(5.19)
5.I.5.2. Metoda stalagmometryczna
Jeden z wariantów tej metody polega na oznaczaniu liczby kropel cieczy wyciekającej ze stalagmometru. Podstawą metody jest proporcjonalność wielkości kropel (ciężar, objętość) do napięcia powierzchniowego cieczy czy roztworu.
. Budowę stalagmometru przedstawia rys. 5.
Jak widać, stalagmometr ma kształt pipety zakończonej ka-pilarą z szerokim szlifowanym wylotem.
Rys. 5. Stalagmometr
W momencie oderwania każdej kropli, ciężar kropli fi równoważy sumę sil napięcia powierzchniowego f2 utrzymujących kroplę u ujścia stalagmometru. Ciężar kropli fi obliczymy następująco: f] = masa kropli x przyspieszenie ziemskie, albo fl = objętość kropli x gęstość x przyspieszenie ziemskie, tzn.:
fl = Vdg (5.20)
gdzie: V oznacza objętość jednej kropli.
Jeśli objętość wszystkich kropli (tzn. objętość stalagmometru między dwoma znakami A i B) wynosi Vst, to objętość jednej kropli jest równa
127