stat Page resize

1.4 Graficzne metody prezentacji obserwacji

np. wartości współczynnika inflacji w kolejnych miesiącach roku, przyrosty poziomu wód w rzece w kolejnych godzinach, itp. Wzór na średnią geometryczną jest następujący

xa = ^*1*2 • • •    .    (1.24)

Przykład 1.5. W kolejnych miesiącach inflacja w pewnym państwie wynosiła: 2%, 3%, 4%, 3%, 2%, 8%. Jaka jest średnia miesięczna inflacja w tym okresie?

Rozwiązanie:

x_G = $/l02 1,03- 1,04-1,03- 1,02 • 1,03 » 1,028 ,    (1.25)

czyli ok. 2,8%.    I    o

1.4 Graficzne metody prezentacji obserwacji

Dane statystyczne można również prezentować za pomocą rozmaitych wykresów i grafik. Przykładami takich wykresów są:

•    Wykres kołowy - służy do prezentacji procentowego udziału poszczególnych obserwacji w całości lub poszczególnych zmiennych w całości, dane przedstawiane są na nim za pomocą wycinków kola o powierzchni proporcjonalnej do odpowiedniego udziału procentowego.

•    Wykres tortowy - jest to wykres kołowy, ale zaprezentowany w postaci „pseudotrójwymiarowej”, tzn. na wykresie mamy efekt 3D, ale trzecia oś nie odpowiada zazwyczaj żadnej zmiennej.

•    Wykres kolumnowy - dane prezentowane są w postaci pionowych prostokątów o wysokościach proporcjonalnych do liczności odpowiednich wartości (np. liczba studentów i studentek w grupie ćwiczeniowej) lub częstości ich występowania (tzw. wykres częstości).

Przykład 1.6. Zaprezentuj następujące dane za pomocą wykresu kołowego i kolumnowego:

Udział przedsiębiorstw w rynku: nasza firma - 25%, konkurencyjna firma -30%, firmy zagraniczne - 45%.

Oczywiście istnieje wiele innych rodzajów wykresów. W statystyce szczególnie istotne są histogramy i wykresy skrzynkowe.

Histogram prezentuje dane podzielone na klasy (przedziały) - do jednej klasy trafiają wszystkie obserwacje, których wartości zawarte są w pewnym przedziale. Zazwyczaj są to przedziały lewostronnie domknięte, o równych długościach. Nie jest to jednak regułą i możemy spotkać inne rodzaje przedziałów (np. w histogramie wykonanym w pakiecie Excel)

Liczba klas, które tworzymy w rozpatrywanym przez nas przypadku, bywa różnie obliczana. Można np. posłużyć się wzorem

k = 1 + 3,322 logu    (1.26)

lub

-•y/rc < k < y/n ,

(1.27)