• Składniki bukietu /część zapachu wytwarzająca się w procesie technologicznym/ mają charakter różnych alkoholi, aldehydów, acetali, ketonów i estrów. Związki te tworzą się częściowo w procesie fermentacji jako produkty uboczne, a częściowo w procesie leżakowania.
• Aromat to składniki zapachu pochodzące z surowca.
• Pod względem wymagań odnośnie potencjału o ksyd o redukcyjnego /dostępu tlenu/ /istotne w winiarstwie gronowym/ można wyróżnić trzy zasadnicze grupy win.
• 1. Wina które zawdzięczają swoją wysoką jakość i prawidłowe cechy zjawiskom silnego utlenienia, np. wina maderyzowane, większość win deserowych. Potencjał redoks tych win jest zwykle wyższy od 370-400 mV /rH>21/. Win tych zwykle nie siarkuje się.
• 2. Wina leżakowane z zabezpieczeniem przed wpływem tlenu. Są to wina białe wytrawne, półwytrawne, część półsłodkich, wina musujące. Ochrona: dolewka pod szpunt, dodatek S02. Stężenie wolnego S02 w czasie leżakowania 20-25 mg/dm3.
• Praktycznie jego zawartość uzupełnia się za pomocą gazowego S02 z sulfitatorów, przed każdym zabiegiem grożącym wprowadzeniem tlenu. Optymalne rH dla takich win wynosi 17-19 /ok.280-340 mV/. Przy wartościach rH powyżej 19 niezbędny jest dodatek S02.
• 3. Grupa pośrednia leżakowanie przy umiarkowanym dostępie tlenu. Są to głównie wina czerwone wytrawne i półwytrawne. Wina te siarkuje się minimalnie zapewniając w nich 10-15 mg/dm3 S02 wolnego. Natomiast przed rozlewem siarkuje się je dawką ok. 40-50 mg/dm3 dla ochrony barwników i garbników przed utlenianiem i wytrącaniem osadów w butelkach.
• Okres leżakowania win owocowych nie jest normowany, ale powinien wynosić 2-6 miesięcy, wina gronowe leżakują zwykle 1-4 lat.
• Obecnie często owocowe wino popularne po obróbce stabilizującej i poprawiającej cechy smakowo-zapachowe, kierowane jest do sprzedaży.
• Optymalna temperatura leżakowania 5-15°C.
• W trakcie leżakowania przeprowadza się zabiegi stabilizacyjne i klarujące, koryguje skład /kupażuje, dosładza, dokwasza, aromatyzuje i doprawia/, leczy, filtruje, przygotowuje do rozlewu.