tomI (339)

Badanie pacjenta dla potrzeb fizjoterapii 341

2    - lekkie zaburzenie krążenia z obniżoną ciepłotą powierzchowną w porównaniu

z drugą stroną (zaburzenia wegetatywne);

3    - stan normalny;

4    - miejscowe podwyższenie ciepłoty (np. przy miejscowym nacieczeniu zapal

nym).

-    konsystencji tkanek:

0    - „szmaciana”;

1    - wątła;

2    - normalnie prężna;

3    - „gumowata” lub „ciastowata”;

4    - całkiem sztywna („deskowata”);

-    napięcia mięśniowego;

0    - atonia (całkowite zniesienie napięcia);

1    - hipotonia (obniżenie napięcia);

2    - eutonia (normalne napięcie);

3    - hipertonia (zwiększenie napięcia).

-    gry stawowej (joint-play);

0    - zanikła (sztywny staw);

1    - obniżona (obniżona ruchomość);

2    - odpowiednia (norma);

3    - podwyższona (uwolniony staw).

-    siły mięśni:

0    - zero (niewidoczny, a nawet niewyczuwalny palpacyjnie skurcz mięśnia) [0%];

1    - widoczny lub wyczuwalny skurcz mięśnia (ale bez efektu ruchowego) [5%];

2    - słaba siła (ruch możliwy z wyłączeniem siły ciążenia) [20%];

3    - wystarczająca siła (możliwy ruch przeciw sile ciążenia w pełnym zakresie)

[50%];

4    - dobra siła (możliwy ruch przeciw sile ciążenia i małemu oporowi) [80%];

5    - normalna siła (możliwy ruch przeciw znacznemu oporowi) [100%].

Ruchomość stawowa może być przy tym odnotowywana w różny sposób. W praktyce bowiem albo podaje się zakres ruchów w stopniach (wartości skrajne zakresu w danym stawie), nieraz odrębnie dla ruchomości biernej i czynnej, albo też podaje się wielkość deficytu (ograniczenia) ruchu (również w stopniach) dla danego kierunku, czy wreszcie podaje się w stopniach wielkość przykurczu, z podaniem jego rodzaju (np. zgięciowy, przywiedzeniowy itd.). Te dwa ostatnie sposoby wychodzą niejako z normy dla danego stawu i kierunku ruchu w nim, a dodatkowo powinno się wskazać (opisać), o ile to możliwe, przyczynę ograni-