94285401 djvu

434 K. W. MAJEWSK

ocznej, że promienie równoległe, wpadające do oka w postaci wiązki przebiegającej wzdłuż osi, skupiają się w jednym punkcie na wrażliwej warstwie siatkówki, t. j. w warstwie czopków i pręcików. Znaczy to, że w tej warstwie ma przypadać tylne główne ognisko oka. Taki optyczny stan oka nazwał Don der s emme-tropią, czyli miarowym stanem oka. Widzimy z tego, że miarowosr oka nie zależy od bezwzględnej jego refrakcyi, lecz od stosunku tej refrakcyi do wymiaru strzałkowego czyli do tak zwanej długości gałki. I tak, jeśli refrakcya oka wynosi 6U dyoptryi, to ażeby oko to było miarowe, wymiar jego przednio-tylny musi równać się 23,17 mm. Jeśli zaś długość gałki wynosi 20.15 mm., to dla zachowania emmetropii refrakcya musi być silniejszą i musi wynosić 66 dyoptryi. Słusznie powiedział Javal, że zarówno słoń jak i mvsz mogą mieć oczy miarowe, ale pod warunkiem, że bezwzględna refrakcya oka u myszy będzie o wiele silniejszą, niż u słonia. Dzięki takiej budowie optycznej oko wytwarza na swej siatkówce ostro i wyraźnie zarysowane obrazy przedmiotów odległych, od których odbite promienie możemy uważać za równoległe. Każdy punkt przedmiotu wytwarza na siatkówce obraz w postaci punktu, każda linia tworzy również linię na obrazie, a tern samem zarówno zarysy, jak i wszystkie szczegóły obrazu wychodzą ostro i wyraźnie.

Od wyżej opisanego stanu refrakcyi miarowej zdarzają się często pewne zboczenia, które noszą nazwę wad refrakcyi. Te odmienne stany optyczne oka różniące się od emmetropii (Em) uważanej za refrakcyę podstawową, i objęte ogólną nazwą ametropu, o ile zachodzą w stopniu znaczniejszym, są istotnie wadami, które wykraczają poza dziedzinę fizyologii. W małym stopniu natomiast w pewnych okresach życia istnieją w warunkach fizyologi-cznyeh i wyprost znamionują oko prawidłowe. Z tego powodu musimy zboczenia te na teui miejscu pokrótce omówić.

Skorośmy powiedzieli, że emmetropia polega na właściwem ustosunkowaniu stopnia łamliwości do długości gałki ocznej, czyli do jej osi przednio-tylnej, a wiemy, że łamliwość zależy od krzywizn powierzchni łamiących i od współczynników załamania, to łatwo pojmiemy, że zboczenia od tego stanu zależeć mogą od trzech przyczyn:

II. Od zmian w krzywiznach powierzchni łamiącycip 2. Od zmian we współczynnikach załamania.