cw czynne z oporem2

-    należy o tym pamiętać dobierając pozycje wyjściowe - w pewnych stanach chorobowych wskazane jest ze względów funkcjonalnych wzmacnianie siły mięśniowej właśnie w pozycjach skrajnych

-    do odpowiedniej pozycji kątowej stawu trzeba dobierać inne obciążenie

-    prowadząc ćwiczenia czynne z oporem w oparciu o skurcz izotoniczny z zastosowaniem systemu bloczkowo-ciężarkowego, należy tak dobierać pozycję wyjściową pacjenta, by linka łącząca opór z ćwiczoną częścią ciała była ustawiona pod kątem prostym do osi długiej kończyny w połowie zakresu ruchu w stawie ćwiczonym

-    ciężar użyty poprzez system bloczkowy musi być umieszczony zgodnie z zasadami bezpieczeństwa dh ćwiczącego i otoczenia

-    przy planowaniu tych ćwiczeń należy uwzględnić wiek chorego oraz stan jego ogólnej wydolności

Metody treningu oporowego:

1) metoda deLorme'a i Watkinsa

-    oparta na skurczu izotonicznym

-    1 seria - 10 powtórzeń (dźwignięć) z V4 maksymalnego ciężaru dla 10-krotnego dźwignięcia

-    2 seria - 10 powtórzeń (dźwignięć) z ³A maksymalnego ciężaru dla 10-krotnego dźwignięcia

-    3 seria - 10 powtórzeń (dźwignięć) z pełnym maksymalnym ciężarem dla 10-krotnego dźwignięcia

-    czas przerwy między seriami: 2 min.

-    4 razy w tyg.

-    wielkość maksymalnego ciężaru określa się co tydzień

2) metoda McQueena

-    oparta na skurczu izotonicznym

-    4 serie po 10 dźwignięć pełnego maksymalnego ciężaru dla 10-krotnego dźwignięcia

-    czas przerwy między seriami: 2 min.

-    3 razy w tyg.

-    wielkość maksymalnego ciężaru określa się co 1 - 2 tyg.

3) metoda Hettingera-Miillera

-    oparta na skurczu izometrycznym, tzw. krótkie ćwiczenia izometryczne

-    1 seria z 10 powtórzeniami z obciążeniem submaksymalnym (90% maksymalnego), może wzrosnąć do 3 w ciągu dnia

-    czas trwania napięcia:5-6 s

-    czas odpoczynku między powtórzeniami: 5-10 s

-    liczba serii: 1-3

-    5 razy w tyg.

-    każde napięcie ćwiczonych mięśni w serii powinno być poprzedzone pełnym rozciągnięciem ćwiczonego zespołu dynamicznego, co łagodzi ujemny wpływ ćwiczeń izometrycznych na układ krążenia obwodowego (wykonuje się to biernie w czasie przerwy między napięciami)

-    wielkość maksymalnego ciężaru określa się 1 - 2 tyg.

r

Ćwiczenia z taśmą Thera-Band

Działanie:

-    przyrost siły mm.

-    obniżenie granic bólowych

-    poprawa reakcji równoważnych

-    poprawa wytrzymałości

-    korekcja postawy

-    poprawa zakresów ruchu

Opis taśm

-    kolor oznacza możliwość stawiania oporu przez taśmę: beżowa, żółta, czerwona, zielona, niebieska, czarna, srebrna, złota

-    opór wzrasta w zależności od procentowego przyrostu długości taśmy, np. przy rozciągnięciu taśmy czerwonej od długości początkowej 50 do cm (wydłużenie 100%) stawia ona opór 1,8 kg

-    wybór odpowiedniej taśmy (koloru) uzależniony jest od indywidualnych możliwości siłowych ćwiczącego

-    wybieramy taśmę pozwalającą na bezproblemowe wykonanie 15 powtórzeń danego ćwiczenia

-    opory taśm beżowej i żółtej są używane w rehabilitacji pourazowej lub w ćw. z osobami starszymi; taśma czerwona do ćw. dla kobiet; taśmy zielona i niebieska w rehabilitacji mężczyzn; taśma czarna jest dla osób o większym wytrenowaniu; taśmy srebrna i złota są używane przez sportowców wyczynowych

-    trening z taśma: 6 do 8 ćwiczeń, po 15-20 powtórzeń, 1 - 3 razy dziennie