70 PISMA ŚWIĘTEGO PATRYKA, BISKUPA
niewoli w Irlandii1 z wieloma tysiącami ludzi, stosownie do tego, na cośmy zasłużyli, albowiem odstąpiliśmy od Boga2 i nie strzegliśmy Jego przykazań2. Byliśmy nieposłuszni naszym kapłanom, którzy przypominali nam o zbawieniu. Bóg więc sprowadził na nas gniew swego oburzenia3 4 i rozproszył nas między wielu narodami5, aż po krańce ziemi6, gdzie teraz ja nic nie znaczący wśród obcych przebywam.
2 Tam Bóg pobudził wrażliwość mojego niewiernego serca7, abym - choć późno - uświadomił sobie moje niegodziwości i żebym całym sercem nawrócił się do Pana, Boga mojego8, który wejrzał na uniżenie moje9 i zmiłował się nad młodością i niewiedzą moją. Strzegł mnie, zanim Go poznałem i zanim zdobyłem mądrość rozróżniania między dobrem a złem. On strzegł mnie i pocieszał jak ojciec syna.
3 Dlatego też nie mogę ani nie wypada mi milczeć10 o tylu dobrodziejstwach i tak wielkiej łasce, której mi
Bóg łaskawie udzielić raczył w ziemi mojej niewoli1*. W tym wyraża się nasza wdzięczność, aby po skarceniu i poznaniu Boga11 12 13 cieszyć się i wyznawać wszystkie cuda Jego16 wobec każdego narodu, jaki jest pod słońcem14.
4 Ponieważ nie ma innego Boga i nigdy nie było ani potem nie będzie, prócz Boga Ojca niezrodzonego, bez początku, a od którego pochodzi wszelki początek, dzierżącego wszystko - jak wyznajemy - i Jego Syna, Jezusa Chrystusa, o którym wyznajemy, że zawsze przebywał z Ojcem, zrodzony przez Ojca duchowo, w sposób nie do opisania, zanim jeszcze powstał świat, przed wszelkim początkiem. Przez Niego stały się rzeczy widzialne i niewidzialne. On stał się człowiekiem, a zwyciężywszy śmierć przyjęty został przez Ojca w niebie, który dał Mu wszelką władzę nad każdym imieniem niebieskim, ziemskim i podziemnym, i niech wszelki język wyznaje Mu, że Jezus Chrystus jest Panem i Bogiem15*, w Niego wierzymy i oczekujemy Jego ponownego przyjścia, które wkrótce nastąpi. On jest Sędzią żywych i umarłych16, który odda każdemu z osobna według jego uczynków17 18. Wylał na was obficie Ducha Świętego21, dar i rękojmię nieśmier-
W oryginale występuje określenie Hibernia, która jest łacińską nazwą Irlandii. W tłumaczeniu stosujemy nazwę „Irlandia” i odpowiednio „Irlandczycy”, a nie Hibernia i Hibernejczycy.
Por. Iz 59,13.
Rdz 26,5.
Por. Iz 42,25.
Jr 9,15.
Dz 13,47.
Por. Łk 24,45.
J1 2,12-13.
Łk 1,48.
2 Kor 12,1.
Por. 2 Krn 6,37.
Por. Kol 2,2.
Ps 88,6.
Dz 2,5.
Flp 2,9-12.
Dz 10,42.
Rz 2,6; por. Ps 62[61],13; Hi 34,11; Syr 16,15 Wig; Jr 17,10; 32,19.
Tt 3,6.