186 CZEŚĆ 2. ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘBIORSTWEM TURYSTYCZNYM
prognozowanych przepływów pieniężnych generowanych przez przedsięwzięcie inwestycyjne.
3. Omów znaczenie ryzyka w ocenie projektów inwestycyjnych w branży turystycznej.
4. Jaka wartość mają opcje realne dla przedsiębiorstw branży turystycznej?
5. Omów korzyści i problemy związane ze zwiększaniem poziomu zadłużenia długoterminowego w wypadku przedsiębiorstw funkcjonujących w zmiennym otoczeniu.
ROZDZIAŁ 10
David Grant, Richard Sharpley
CELE ROZDZIAŁU
W rozdziale tym zapoznamy się ze złożonym i płynnym zagadnieniem regulacji prawnych dotyczących świadczenia usług turystycznych, ze szczególnym uwzględnieniem dyrektywy UE w sprawie zorganizowanych wyjazdów turystycznych. Po przeczytaniu tego rozdziału czytelnik powinien umieć:
• wskazać na różnorodność przepisów odnoszących się do turystyki i podróży,
• uzasadnić potrzebę przestrzegania prawa i przedstawić kary grożące za jego łamanie,
• omówić rozmaite sposoby dostosowania się przedsiębiorstw do obowiązujących przepisów.
Wprowadzenie
Sprzedaż większości (jeśli nie wszystkich) produktów i usług turystycznych jest obwarowana mnóstwem regulacji prawnych. W dodatku przepisy, którym podlegają przedsiębiorstwa i organizacje związane z turystyką i podróżami - a także turyści - są zawarte w różnych aktach prawnych i wyglądają inaczej w poszczególnych systemach prawnych. Niektóre mają jedynie zasięg lokalny lub regionalny, tak jak prawa stanowe w USA, inne ogólnokrajowy, a w wypadku turystyki i podróży coraz większą rolę odgrywa prawo międzynarodowe. Dlatego aspekty prawne turystyki stanowią bardzo rozległy i złożony przedmiot studiów. Obejmują nie tylko różne zagadnienia, od ochrony środowiska (np. w formie parków narodowych), przez ochronę życia i zdrowia, prawa pracownicze i planowanie, aż po ochronę konsumentów i umowy licencyjne, lecz także różne dziedziny prawa, np. prawo cywilne czy handlowe, które w każdym kraju są inaczej uregulowane. Z tego względu aspekty prawne turystyki rozpatruje się zazwyczaj w kontekście konkretnego sektora, np. organizacji imprez turystycznych (Grant, Mason, 2003), usług hotelarsko-gastronomicznych (Sherry, 1993; Pannett, Boella, 1999), przewozów lotniczych (Ciarkę, 2002) czy pośrednictwa turystycznego (Vrancken, 2000), albo w określonym kontekście, np. turystyki wiejskiej (Gamer. Jones, 1997).